Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ахӑлтатма (тĕпĕ: ахӑлтат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
4. Анекдотсем итленӗ хыҫҫӑн чикӗрен тухса, каҫӑхса кайса, вара тытса, ӳксе, йӑваланса, апла-капла хуҫӑлкаласа кулма, куҫҫуль сирпӗтсе ахӑрма, ахӑрашма, ахӑлтатма, лахлатма, лахӑлтатма, чӑхлатма, йӑхлатма, ыхыклама, лӗхлетме, ихӗлтетме, ихӗрме, ихиклетме, хиклетме, епреме чарас.

Куҫарса пулӑш

Кулӑш инкекӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 170–180 с.

Эй пуҫларӗ ахӑлтатма.

Куҫарса пулӑш

Сӑлтав, ачасемӗр, сӑлтав // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 66–73 с.

Ҫынсем хытӑран хытӑ ахӑлтатма тытӑннӑ.

Мужики уже хохотали в открытую, не боясь начальства.

Юнлӑ юнкун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Попугай: «Шуйттан илесшӗ, ӗҫер!» — тесе кӑшкӑрчӗ те хыттӑн ахӑлтатма тытӑнчӗ.

Попугай крикнул: «Выпьем, черт побери!» — и разразился хохотом.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хуравламасӑр — Елизавета арҫынсем ҫине пӑхкаласа сӑпайлӑн ахӑлтатма тытӑнчӗ, унтан ассӑн сывласа Эльванс енне ҫаврӑнчӗ:

Не отвечая, Елизавета стала кротко смеяться, взглядывая на мужчин, затем вздохнула и сказала, обращаясь к Эльвансу:

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Мӗнле? — кӑшкӑрсах ячӗ те Ева хӗр тусӗ тӑнлӑн калаҫса юрланӑран ахӑлтатма пуҫларӗ.

Как? — вскричала Ева, хохоча над рассудительным речитативом девушки.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫӑмартаран вара… — вӑл хаваслӑх туртӑмне ҫӗнтерчӗ, унсӑрӑн каллех ахӑлтатма пикенетчӗ, — вӑхӑт ҫитсен чӑх чӗппи тухаятчӗ.

А из яйца… — она одолела приступ веселья, иначе опять залилась бы хохотом, — мог выйти цыпленок.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл чӗлхипе ҫатлаттарать, пуҫне суллакалать, ӑна хул пуҫҫисен хушшине чикрӗ те ахӑлтатма пикенчӗ.

Он щелкнул языком, покачал головой, увел ее в плечи и стал хохотать.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ланфиер хыттӑн ахӑлтатма пикенчӗ.

Ланфиер сильно расхохотался.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Клебен ахӑлтатма пуҫларӗ:

Клебен захохотал:

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тепӗр чухне американ палаткине кӗрет, тӗрлӗ ӗҫе нимӗн пулманла, кулӑшла сӗмсемпе каласа кӑтартать те — Стэнли тилӗрчӗкле ахӑлтатма пикенет.

Иногда он заходил в палатку американца, описывая события дня таким невозмутимо-юмористическим тоном, что Стэнли бешено хохотал.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент матрос тумтирӗпе, ҫавӑнпа га хӑшӗ-пӗри сӑпайсӑррӑн ахӑлтатма пикенчӗ, ыттисем шанмасӑртарах пӑхаҫҫӗ.

Гент был в матросском платье, поэтому некоторые бесцеремонно расхохотались, остальные смотрели с недоверием.

IV. Слон сунарҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫак «Эпӗ пӗтӗмпех пӗлетӗп» сӑмахсем чӑнах та ухмахла-ши тесе шухӑшласа минретӗп; унтан хавасланса кайрӑм та ахӑлтатма пикентӗм — ухмахла пулнине ӑнланатӑп.

Я думал, так ли уж глупы эти слова «Я все знаю»; затем развеселился и стал хохотать — понял, что глупы.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Блюм хыттӑн ахӑлтатма пикенчӗ те чыхӑнса кайрӗ.

Блюм громко захохотал и поперхнулся.

III. Ассунта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Лектертӗм-и? — терӗ Элли, унтан, хӗп-хӗрлӗскер, куҫҫульпе йӗпеннӗскер, винтовкӑна асӑрхануллӑн кавир ҫине хучӗ, диван патне пырса ларчӗ, ашшӗне хул пуҫҫинчен ҫатӑрласа тытрӗ, унӑн кӑкӑрӗ ҫумӗнче питне хупласа хыттӑн ахӑлтатма пикенчӗ.

Я попала? — сказала Элли, затем, вся красная, со слезами в глазах, осторожно, положила винтовочку на ковер и ушла к дивану, где села, схватила отца за плечо и, спрятав лицо на его груди, расхохоталась.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хама тытса чараймасӑр савӑнӑҫлӑн ахӑлтатма пикентӗм, куҫӑм умне вӗҫкӗнленсех кайнӑ, анчах… пуҫсӑр Ганс тухса тӑчӗ…

Не удержавшись, я радостно захохотал, представляя себе зазнавшегося Ганса без головы…

III. Калаҫу // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.

Ҫырса пӗтерсен хыттӑн ахӑлтатма пуҫларӗҫ.

И оба под конец письма звонко расхохотались.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.

Вӑл хыттӑн, намӑса туйса ахӑлтатма пикенчӗ — мана улталанине чӑннипех те ӗненчӗ-ши…

Он громко и стыдливо захохотал, в полной уверенности, что обманул меня.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Пурте туслӑн ахӑлтатма пикенчӗҫ.

Все дружно расхохотались.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

— Ах, апла-и-ха! — Мунк Томшӑн ӑнланмалла мар, хӑрушла ахӑлтатма тытӑнчӗ; арҫын ача аптӑранипе виҫӗ утӑм каялла чакса тӑчӗ.

— Ах, так! — сказал Мунк с диким и непонятным для Тома хохотом, который заставил мальчика отступить на три шага.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех