Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Эс… ма… аташан?
Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.
— Мӗн аташан эс, Якур? — пӳлчӗ ӑна Саня.
2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.
«Мӗн аташан эс, пуҫу пур-и сан, кам вырӑнне хуран мана», — текелерӗ лешӗ, ия, хӑй, шельмӑ, ҫапах малти пӳртре манпах выртрӗ…
3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
— Мӗн аташан эс, Йысна! — ик аллаппине кукӑль пек пӗрлештерсе янахӗ айне тытрӗ те маччаналла пӑхрӗ Сераситдинов.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
— «Ара, качча тухнӑ-ҫке вӑл, мӗн аташан эсӗ?» — хирӗҫлерӗ Хӗлимун.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
— Мӗн аташан эс, шӑллӑм… — анраса калаҫрӗ вӑл.
3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Мӗн аташан эс?
Улттӑмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив
- 1