Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асӑнӑпӑр (тĕпĕ: асӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лартӑпӑр пӗрле юпа, Асӑнӑпӑр ырӑпа.

Куҫарса пулӑш

Асӑну // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

— Манӑн Макара кӗтсе илсе пулаймарӗ-тӗк, ӑна асӑнӑпӑр, — сӗнчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Тӑварлӑ каҫ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Йӑлине тӑвас пулать, асӑнӑпӑр.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Эмилио вара, пирӗн юратнӑ, калама ҫук лайӑх Эмилио паттӑр вилӗмпе Сицилире вилчӗ, вӑл унта «Пин ҫынпа пӗрле» кайрӗ, вӗсене аслӑ Гарибальди ертсе пынӑ, эпир пурте ман ытарма ҫук шӑллӑм вилнипе хурланса йӗтӗмӗр, анчах куҫҫуль юхтарнӑ чухне, мухтантӑмӑр эпир унпа — тата ӗмӗр-ӗмӗрех мухтанӑпӑр, ун ятне чыслӑн асӑнӑпӑр!

«А Эмилио, наш милый, несравненный Эмилио — погиб славной смертью за свободу родины, в Сицилии, куда он отправился в числе тех «Тысячи«, которыми предводительствовал великий Гарибальди; мы все горячо оплакали кончину нашего бесценного брата, но, и проливая слезы, мы гордились им — и вечно будем им гордиться и свято чтить его память!

XLIV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Шӑпа мӗн хушнине пӑхӑнӑпӑр, иртнине ырӑпа асӑнӑпӑр та — турӑ пулӑшнипе ҫӗнӗ пурнӑҫа куҫӑпӑр!

Покоримся велениям судьбы, помянем прошлое добром — и с богом на новую жизнь!

XXXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Ну, кил эппин, кум, Каледина, вилнӗ атамана, асӑнӑпӑр.

— Ну, давай, кум, помянем Каледина, покойного атамана.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Тӗрӗс мар, асӑнӑпӑр та: Кандова асӑнсах ҫапла калаҫӑпӑр, сан ӑна шанмасӑр тӑма сӑлтаву пулман тетӗп эпӗ… вӑл хӑйне йӗркесӗр тыткаланӑ тенӗ шухӑшу та ан пултӑр санӑн…

— Нет, именно память Кандова я и хочу очистить от твоих подозрений… ты не должен допускать и мысли, что он поступал подло…

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех