Шырав
Шырав ĕçĕ:
астутараттӑм (тĕпĕ: астутар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эп ӑна «Мерчен тумламсен» тапхӑрне астутараттӑм:
Тулӑх тапхӑр // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.
Хӑш-пӗр чухне ӑна ҫимелле е канмалла тесе астутараттӑм та — ӑҫта унта! — вӑл итлесшӗн те марччӗ.Бывало, напомню ему о еде, об отдыхе — куда там! — и слушать не хочет:
Тӑванла // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Эпӗ ӑна подлиповецсем ҫинчен астутараттӑм, анчах вӑл манпа килӗшместчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Страницăсем:
- 1