Шырав
Шырав ĕçĕ:
Сӑнасарах пӑхсан, урлӑ сакӑн малти стени ҫунса хуралнине астурӗҫ.
XXV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.
Чухлакан ҫынсем тӳрех Ситанов алла мӑкшӑ аллинчен вӑрӑмраххине астурӗҫ.Опытные люди тотчас заметили, что у Ситанова рука длиннее, чем у мордвина.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӑртак шыраса ҫӳренӗ хыҫҫӑн вӗсем сукмак ҫинчи хырӑм ҫинче шуса пыракан ҫынна астурӗҫ.После недолгих поисков они заметили на тропинке ползущего человека.
Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.
Роберт самантрах калаҫма пӑрахрӗ: пӗчӗк туземец вӑранмасӑрах тепӗр енне ҫавӑрӑнса выртрӗ те, вара пурте унӑн ҫурӑмӗ ҫинче ҫакӑн пек ҫырса ҫыпӑҫтарнине астурӗҫ:
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.
Страницăсем:
- 1