Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

арчинчен (тĕпĕ: арча) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урамалли чӳречине уҫнӑ хыҫҫӑн кӑна купӑсне арчинчен туртса кӑларчӗ, мӗнпур енчен ҫавӑркаласа пӑхрӗ, ӑҫта мӗн ҫырнине вуларӗ.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Тантӑшусем пуян, тен, пурҫӑн кӗпесемпе те килӗҫ, сан ҫинче — аннӳ хӑйӗн кивӗ, асламӑш арчинчен кӑларнӑ, нафталин шӑршиллӗ сарафанӗнчен пӑсса ҫӗленӗ шупкаланнӑ кӗпе пулӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӑварлӑ каҫ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Кӑшт самайлана пуҫласанах вӑл арчинчен шурӑ кӗпе илсе пама ыйтрӗ, питне ҫуса ҫи-пуҫне тирпейлерӗ.

Когда старику стало немного лучше, он попросил достать ему из сундука белую рубаху, умылся, пригладил волосы.

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Смита грот-мачта патне сӗтӗрсе пычӗҫ те ӑна вилнӗ ҫын арчинчен халех хӑпмашкӑн хистесех ыйтрӗҫ.

Притащили Смита к грот-мачте и стали требовать, чтобы он немедленно расстался с сундуком мертвеца.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Килне кӗрсе арчинчен пур-ҫук укҫине илчӗ те урама тухма хатӗрленчӗ.

Зайдя домой, он взял из сундука все деньги, что у нее были, и собралась выйти на улицу.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Аҫа-ҫиҫӗмпе тупа тӑватӑп, ҫак ача вӑл Билли Бонс арчинчен картӑна кӑларса илнӗ.

— Он, клянусь громом, тот самый мальчишка, который вытащил карту из сундука Билли Бонса.

XXVIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Ҫав вӑхӑтра капитан, эпӗ тӗлӗнсе сӑнаса тӑраканскер, арчинчен тата чышса тултарнипе хӑпарса тӑракан кӗъисенчен темиҫе тӗрлӗ япаласем: Британи ялавне, вӗренсен ҫыххине, перо, чернила, судно ҫинчи журнала тата темиҫе кӗренке табак кӑларчӗ.

Тем временем капитан — я видел, что у него как-то странно вздулась грудь и карманы были оттопырены, — вытащил оттуда самые разнообразные вещи: британский флаг, Библию, клубок веревок, перо, чернила, судовой журнал и несколько фунтов табаку.

XVIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Нихҫан уҫман арчине уҫрӗ, арчинчен япала кӑларчӗ, мӗн кӑларчӗ тетӗр?

Заветный сундук был отперт, из сундука были вынуты — что же?

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Виличчен пӗр уйӑх маларах вӑл хӑйӗн арчинчен шап-шурӑ ҫӳхе пир, шурӑ шалатка пусма тата кӗрен хӑюсем кӑларнӑ; хӑйне пулӑшакан хӗрпе пӗрле хӑй валли шурӑ кӗпе, калпак ҫӗленӗ, пытарнӑ чух мӗн-мӗн тумаллине вак-тӗвексем таранах каласа хунӑ.

За месяц до своей смерти она достала из своего сундука белого коленкору, белой кисеи и розовых лент; с помощью своей девушки сшила себе белое платье, чепчик и до малейших подробностей распорядилась всем, что нужно было для ее похорон.

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Абдул сиксе тӑнӑ та арчинчен ручка, пӗр татӑк хут тата чернил илнӗ.

Вдруг как вскочит Абдул, достал сундучок, вынул перо, бумаги лоскут и чернила.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр ирхине вӑл хӑй арчинчен ниҫта та вӗҫсе каймарӗ.

Раз он утром никуда не полетел из своего коробка.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кил хуҫи арӑмӗ тӗпеле кӗрет, тӑпӑлкка кӑна арчинчен сурпан вӗҫ кӑларса, улах хӗрӗсене кӑтартать.

— И хозяйка дома ушла в горницу, открыла красивый сундук и достала оттуда сурбан, показала его девчатам.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗр самант та усӑсӑр ҫухатмасӑр, Люба арчинчен хӑйӗн чи хаклӑ япалине — хулпуҫҫи ҫинче ҫаврака буфаллӑ пальтоне, темшӗн хӑй казакин текенскере, кӑларчӗ, пӗр мӑшӑр кӗпе ҫуса хатӗрлерӗ, ӑна ҫӑкӑр чикнӗ хутаҫне вырнаҫтарса хучӗ, тепӗр темиҫе сехетрен Валерипе пӗрле теплушкӑна ларса, Вологдӑналла тухса та кайрӗ.

Не теряя ни минуты, Люба вынула из сундука свою самую дорогую вещь — пальто с круглыми буфами на плечах, которое она почему-то называла казакином, — выстирала смену белья, уложила его в торбу с хлебом, а через несколько часов уже ехала теплушкой в Вологду вместе с Валерием.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Асламӑшӗ чи лайӑх кофтине тӑхӑннӑ, симӗс арчинчен кашемир тутӑрне туртса кӑларнӑ: улпутсем патне каять-ҫке, чипертерех тумланмалла.

Надела бабушка самую лучшую кофту, вытащила из зеленого сундука кашемировый платок: как-никак к господам идет — надо поприличнее одеться.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ҫурҫӗр ҫитес чухне Данило кровать ҫине выртса лаша пек харлаттара пуҫласан, Павел маслёнка тытса, двигателе йӗри-тавра ҫу сӗрсе ҫавӑрӑнчӗ те, аллине чӳпӗкпе шӑлса тасатса, арчинчен «Джузеппе Гарибальди» кӗнекен утмӑл иккӗмӗш пайне илчӗ.

К полуночи, когда Данило, лежа на дровах, разразился лошадиным храпом, Павел, облазив с масленкой весь двигатель, вытер паклей руки и, вытащив из ящика шестьдесят второй выпуск «Джузеппе Гарибальди».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗчӗккӗн пухса пынӑ укҫине йывӑҫ арчинчен кӑларса, — унта пурӗ вунвиҫӗ кӗмӗлпе ҫӗр сакӑрвунӑ пӑхӑр пулнӑ, — кӗсйине чикрӗ, алӑкне питӗрсе хӑварса, Хэ Сяо-сянь ҫурчӗ еннелле ачине йӑтса утрӗ.

Она достала из деревянного шкафчика все свои сбережения — тринадцать серебряных и сто восемьдесят медных монет, — положила их в карман, заперла двери и с ребенком на руках быстрым шагом направилась к лекарю.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Унтан арчинчен пӗлтӗрхи мӑйӑр хутаҫҫине туртса кӑларчӗ те сӗтел ҫине купаласа хучӗ.

Потом достала из сундука мешочек с прошлогодними лесными орехами, насыпала их горкой на стол.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пирӗн пата килчӗ те, килкартинче ӗҫлекенсем ун хыҫҫӑнах унӑн тахҫанхи тем пысӑкӑш арчине ҫӗклесе кӗчӗҫ, няня ҫавӑнтах арчинчен шурӑ сапунне кӑларчӗ, чепчикне тата пӗр авалхи фотографи.

Она явилась, и следом за ней дворник втащил большой старинный сундук, из которого няня немедленно вынула белый передник, чепчик и старинную фотографию.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӑмсипе ҫиллеслӗн шӑмарса, старик хӑй арчинчен темиҫе вексель кӑларса кӑтартрӗ.

И, сердито сопя носом, старик вынул из комода несколько векселей.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех