Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

арчасене (тĕпĕ: арча) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Арчасене ухтарма тытӑнӑр-ха тата.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Мӗн арчасене уҫа-уҫа хупать?» — тетӗп.

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

Ҫунакан ҫуртсене кӗрсе кайса пӗчӗк ачасене, арчасене, тӳшек-минтерсене ҫӗкле-ҫӗкле тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пушар // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Харита ӑна, тен, ҫырнӑ та; Харитӑн хӑйӗн тарҫӑсем пулнӑ, вӗсем те унпа пӗрле тухса кайнӑ, мӗн пур япалине арчасене вӗсем ҫеҫ тирпейлӗн пуҫтарса хума пултарнӑ, мӗншӗн тесен Моргиана тарҫисем арчасем пирки те, миҫе арча ларнине те пӗлмеҫҫӗ; халал хутне евитлесенех Моргиана ҫӑра уҫҫисене илнӗ те вӗсене яланах хӑйӗн ҫумӗнче тытать.

Может быть, Харита писала ему; у нее была своя прислуга, уехавшая вместе с ней; единственно она могла так деловито все упаковать в сундуки; потому что прислуга Моргианы не знала ни что в сундуках, ни даже сколько сундуков; Моргиана взяла ключи немедленно после оглашения завещания и не расставалась с ними.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫакӑ ҫеҫ хирӗҫлейми паллӑ: Харита пӑрахса хӑварнӑ хыҫҫӑн Тренган арчасене те уҫса пӑхман, пӳлӗме те кӗрсе курман; тӑруках чирлесе ӳкнӗ те кӗҫех вилсе выртнӑ.

Было достоверно известно, что после ее ухода он не заглядывал ни в сундуки, ни в комнату; он сразу захворал и вскоре скончался.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Халал тӑрӑх — куҫман пурлӑхпа ҫурт унӑн, анчах арчасене уҫса пӑхас шухӑш халӗ ҫеҫ, вӑл пысӑкрах ӗҫ тунӑ хыҫҫӑн, пуҫне пырса кӗчӗ.

По завещанию дом и движимое имущество принадлежали ей, но замысел и решение вскрыть сундуки явились у нее только теперь, когда она совершила большее.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Тӑпра пирки нимӗн те чухламасӑр Стомадор ҫав вӑхӑтрах мул тупӑнассипе сӗмленет; романпа лавкка хушшинче аташса ҫӳрекен ӑнӗ авал-авал ҫапнӑ ылтӑн укҫапа тулсах ларнӑ тимӗр арчасене курать.

Ничего не зная о почвах, Стомадор тем временем ожидал открытия клада; заблудившийся между романом и лавкой ум его созерцал железные сундуки, полные золотых монет старинной чеканки.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Паллах, уҫӑмсӑррӑн, анчах ҫирӗп шухӑшларӑм: питӗрӗнчӗк арчасене юратнипе тата хӑнӑхнӑ йӑлапа.

Подумал неопределенно, конечно, но крепко: по привычке и любви к запертым сундукам.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Кучерсем, хӑйсен йывӑр аттисемпе ҫӑмӑлтараххӑн утма тӑрӑшса, арчасене, ещӗксене тата ытти тӗрлӗ япаласене иле-иле кӗме тытӑнчӗҫ.

Кучера начали вносить сундуки, ларцы и прочие удобства, всячески стараясь умерить стук своих тяжелых сапогов.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Ылттӑн сулӑсемпе ҫӗрӗсене ҫип ҫине тирсе, арчасене хурса пычӗҫ.

Золотые браслеты и кольца нанизывали на нитки и складывали в сундук.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Эсир пур арчасене те пушатнӑ, тата мӗн пултӑр ӗнтӗ манӑн?

— Ведь вы же все сундуки вытряхнули, что еще может быть у меня?

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Шкапсемпе арчасене пурне те уҫса пӑрахрӗҫ.

Шкафы и сундуки были раскрыты.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лашасене кӳлнӗ, вӗсем, сайра хутран хӑнкӑрмисене ханкӑртаттарса, хӑйсен чӑтӑмсӑрлӑхне палӑртаҫҫӗ; чемодансене, арчасене, шкатулкӑсемпе пӗчӗк шкатулкӑсене вырнаҫтарса хураҫҫӗ те, эпир хамӑр вырӑнсене ларатпӑр.

Лошади заложены и выражают свое нетерпение, изредка побрякивая бубенчиками; чемоданы, сундуки, шкатулки и шкатулочки снова укладываются, и мы садимся по местам.

I сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӑр катӑкӗсем пек янӑракан хытнӑ пельменсене хуп арчасене тултараҫҫӗ те района леҫеҫҫӗ.

Замороженные, звенящие, как льдинки, пельмени складывают в коробы и отправляют в район.

Скатерть-самобранка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Кӳршӗри ялсенчен, хуп арчасене тултарса, хатӗр пельменсем илсе килеҫҫӗ.

Из соседних деревень, в огромных коробьях, привозят уже готовые пельмени.

Скатерть-самобранка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пӑрахутсем карап ҫине ҫынсене, арчасене, михӗсемпе чемодансене кӑларса ывӑтаҫҫӗ те, хӑвӑртрах пристань патне килеҫҫӗ, ҫӗнӗрен тиенеҫҫӗ, каллех унта илсе каяҫҫӗ.

Выкинут в пароход народ, сундуки, узлы и чемоданы — и тотчас же опять к пристани, и опять нагружаются, и везут снова.

II // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Апат-ҫимӗҫсене сывлӑшпа шыв кӗмелле мар арчасене хурса мачтӑран ҫыхса лартрӗҫ.

Запасы провизии были сложены в герметически закрывающиеся, непроницаемые для воды ящики и привязаны к подножью мачты.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Николай Петровичӑн вӑл ҫырусене шыраса тупмашкӑн ҫирӗм тӗрлӗ ещӗкпе арчасене пӑлхатмалла пулнӑ.

За этими письмами Николай Петрович принужден был рыться в двадцати различных ящиках и сундуках.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

 — Ҫитет сире, кӗрт ҫурисем, арчасене ухтарса!

— Хватит, сукины сыны, по сундукам лазить!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эй, турӑ, мӗнле хӑварӑпӑрах арчасене ҫыран хӗрринче?

— Болезная моя, как же мы сундуки-то бросим на берегу?

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех