Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аркатать (тĕпĕ: аркат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сан Раману ман арӑмпа ҫӳрет, пирӗн ҫемьене аркатать тесе каласа хӑварчӗ.

Куҫарса пулӑш

48 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Сисрӗ вӑл: Ту-ҫи енчи мӑрсасем вырӑссене пулӑшма килнӗ пулсан ун ашшӗ те пур ӗнтӗ вӗсен хушшинче, вӑл та аркатать хӑйӗн ҫыннисемпе Ар-Сӗнтӗр крепоҫне.

Куҫарса пулӑш

8. Мӗн ҫинчен юрлатӑн, Какшан? // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Пӗр йӑнӑш утӑм этем пурнӑҫне аркатать.

Куҫарса пулӑш

V // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 87–108 с.

Ӑна пӗр кун, иккӗ, эрне, ҫулталӑк темӗнле тимлӗ тӑнласан та — нимӗн те илтеймесси пачах та иккӗлентермест, тепӗр чух ҫеҫ таҫта ҫӳлте вӑхӑтӑн вӑрах ӗҫӗ пӗр-пӗр йывӑҫа ҫӗртсе аркатать те — вӑл ҫиле парӑнса-пӑхӑнса, ахрат анлӑхне ҫапӑна-ҫапӑна хиркеленсе ӳкет, кӗҫех вара тӳнклетӳпе чӑштӑртату ҫуратса тӗпне нихӑҫан хускалми вырнаҫать.

Прислушиваясь к ней день, два, неделю, год, можно было с уверенностью ожидать, что ничего не услышишь, пока где-нибудь наверху такая же долгая работа времени сгноит дерево, и оно, уступив ветру, покатится в глубину расселины, где, родив шорох и стук, ляжет неподвижно на дне.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл хӑйне хӑй ӳпкелесе пӑшӑлтатать, хуйхӑпа асапланать, тертленет, анчах унӑн ӗмӗт татӑлнилле хирӗҫлевне хура шухӑш уямасӑр аркатать те хӑйӗн ӗҫне тӑвать: Джессире йывӑр-сивлек ирӗн вак-тӗвеклӗхӗ чӗрӗлчӗ, шанманлӑха-сис-чӗве вӑйлатса ытларах та ытларах сехӗрлентерет.

Она шептала укоризну себе, убивалась и маялась, но черная мысль, пробившая ее отчаянное сопротивление, делала свое дело: в ней оживали подробности тяжелого утра и, становясь подозрительными, все больше пугали Джесси.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫав хушӑра тӳремӗн мӗн пур енчен ҫынсем кунталла капланса килме пуҫларӗҫ; шлепкене ҫухатса, ҫын хумӗсем сцена варринчен хӗссе-тӗрсе кӑларнӑскер, — унта вара урмӑш эшкер тӳннӗ шуйттан машинине аркатать, — эпӗ шыва ӳкнӗ чул пек ҫухалтӑм.

Между тем толпа хлынула со всех концов площади так густо, что, потеряв шляпу и оттесненный публикой от центра сцены, где разъяренное скопище уничтожало опрокинутую дьявольскую машину, я был затерян, как камень, упавший в воду.

ХХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл… ӑраскала аркатать; эпӗ вара ӑна, чӗрӗскере, сума суса ҫавра оранжерейӑра палӑк лартатӑп.

Это — сокрушитель судьбы, и я ему, живому, поставлю памятник в круглой оранжерее.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Шурӑпа сӑрланӑ кӗленче картише хуплать; чӳрече нихӑҫан та уҫӑлмасть, иккӗлле решеткене вара — тарас тесен — хурҫӑ пӑчкӑсӑр ҫӗнтерейместӗн; анчах Давенантӑн пӑчкӑ пулсан та алӑкри шӑтӑк, — ун витӗр надзиратель кӑнтӑрла та, ҫӗрле те камерӑна пӑхса тӗрӗслесех тӑрать, — тармалли асӑннӑ меслете пуҫӗпех аркатать.

Стекла, вымазанные белой краской, скрывали двор; окно никогда не открывалось, а двойная решетка требовала для побега стальной пилы; но, если бы Давенант даже имел пилу, отверстие в двери, через которое днем и ночью посматривал в камеру надзиратель, решительно отстраняло такой способ освобождения.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ухмаха ернӗ юратӑвӗн лӑпкӑ тилӗрӗвӗ Суринэне мӗн те-тӗр тума хистет; чунӗ унӑн тарӑхмаллипех тарӑхать, вилмелле телейсӗрлӗхпе кисреннӗ шухӑшӗсем этем шухӑшӗсен ӗренкинчен тухнӑ, — вӗсем ҫинче ӑншӑрт ҫапнин хаяр мӗлки выртать, вӑл асапланакан ӑна-тӑна арпаштарать те аркатать.

Тихая ярость обезумевшей любви толкала Суринэ к действию; душа ее возмутилась, и мысли, сраженные смертельным несчастьем, перестали быть мыслями человеческими, — грозная тень исступления легла в них, смешав и сокрушив страдающее сознание.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Курӑк этем кӳлепин ҫурри чухлӗ ӳснӗ; унӑн янкӑр ҫутӑ, ҫемҫе тӗсӗ куҫсене сӗмӗсен элчелсӗр, нихҫан пулман тасалӑхӗпе, йӑлтӑрккипе тата чӗрӗлӗхӗпе аркатать.

Трава достигала половины человеческого роста; яркий, но мягкий цвет ее поражал глаз необычайной чистотой тона, блеском и свежестью.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Эпӗ пур ҫемьене туртатӑп, вӑл — аркатать.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Ҫав брошюра политикӑлла суккӑрлӑхӑн икӗ йышши хӑрушла формине те ҫӗмӗрсе тӑкать: инҫетрине анархистла сарлака сулӑмпа курнине, урӑхла каласан, чӑн пурнӑҫа курма пӗлменнипе ӑна курасшӑн пулманнине, тата ҫывӑхрине ҫеҫ оппор-тунистла шиклӗн курнине — тӗллеве, малашлӑха, пулассине курма пӗлменнипе курасшӑн пулманнине аркатать.

В этой брошюре будет дан бой обеим равно опасным формам политической слепоты: размашистой анархистской дальнозоркости, то есть неумению и нежеланию видеть реальную действительность, и трусливой оппортунистской близорукости — неумению и нежеланию видеть цель, перспективу, будущее.

16 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Пирӗн авиаци нимӗҫсен Сарныри, Ровнӑри, Луцкри вӑрҫӑ объекчӗсене бомбӑлать, тӑшманӑн каялла чакса пыракан колоннисене аркатать.

Наша авиация бомбила военные объекты немцев в Сарнах, Ровно, Луцке, бомбила колонны отступающего врага.

Ӑсату // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Хӗрлӗ Ҫар нимӗҫсене ҫывӑхрах, Боково-Антрацит патӗнче аркатать.

Красная Армия била гитлеровцев недалеко, около Боково-Антрацита.

Юлашки кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Хӗрлӗ Ҫар фронтра тӑшмана аркатать, эпир ӑна хӑйӗн тылӗнче канлӗх памасӑр ҫӗмӗретпӗр.

Красная Армия громит врага на фронтах, и мы в тылу не даем ему покоя.

Дубовичири парад // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫил-тӑман пӗлӗчӗсене пӑрлӑ ҫил тулласа аркатать.

Ледяной ветер разорвал вьюжные облака.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тускуб ӗҫлевҫӗсен кварталӗсене сирпӗтсе аркатать.

Тускуб взрывает рабочие кварталы.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Атлантидӑна харӑсах виҫӗ чӗтрев ҫурать те аркатать.

Три под-ряд толчка раскололи землю Атлантиды.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсем хӑрушӑ синкертен пуҫланаҫҫӗ: Ылтӑн Ҫӗр Хапха хулин тӗп хӳтлӗхне ҫӗр чӗтретсе аркатать, нумай-нумай ҫӗр лаптӑкӗ океан тӗпне анать, тинӗс хумӗсем Йӑрӑм-йӑрӑмлӑ Ҫӗлен ҫӗр-шывне яланлӑхах уйӑраҫҫӗ.

Начались они с большого бедствия: центральная область города Ста Золотых Ворот была потрясена подземным толчком, много земли опустилось на дно океана, морские волны отделили навсегда страну Перистого Змея.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Учкурсен утлӑ ҫарӗ вӗсене ҫапса аркатать.

Конница Учкуров истребила их.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех