Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апатпа (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хулари пур-ҫук апатпа пурӑнкаласан, эсир пӗтетӗр.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ку апатпа, Ваня, эсӗ виҫӗ кунрах тӳрленетӗн, тупата! — савӑнчӗ Эльгеев.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Михала — хамӑр ҫын, ӑна хамӑр апатпа тӗлӗнтереймӗн.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Тутлӑ апатпа тӗлӗнтерес тесе, Хӗветӗре вӑрӑм хӳреллӗ така пустарнӑ, чи лайӑх какайӗнчен шӑрттан тунӑ, мӑн пыршинчен — тултармӑш.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Тата кӗҫех сирӗн пата ирхи апатпа пыраҫҫӗ.

К тому же вам сейчас принесут завтрак.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Хӗрарӑмсем питӗ хӑвӑрт пӗлӗшленеҫҫӗ, — терӗ Мери Браун, — арҫынсен вара ҫакӑ, ахӑртнех, лайӑх апатпа ҫыхӑннӑ.

— Женщины легко делаются приятельницами, — сказала Мери Браун, — а у мужчин это связано, очевидно, с хорошим обедом.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Пӗррехинче аса илӳ пуҫланчӗ те кун тӑршшӗпех тӑсӑлчӗ — тӑхтавсемпе: ирхи апат, кӑнтӑрлахи апат вӑхӑтӗнче, уҫӑлса ҫӳренӗ чухне, ирхи апатпа кӑнтӑрлахи апат хушшинче, ӗҫре, уҫӑлса ҫӳренӗ тапхӑрта.

Однажды начались воспоминания и продолжались, с перерывами, целый день, за завтраком, обедом, прогулкой, между завтраком и обедом и между работой и прогулкой.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Тирпейлӳҫӗ — хыпаланмасӑр, асӑрхануллӑн ҫӳрекен вӑтӑр пиллӗксенчи хӗрарӑм, — ресторантан мана валли кӑнтӑрлахи апатпа каҫхи апат киле-киле парать, пӳлӗмсенче тирпейлет те хӑйӗн патне каять, малтанах пӗлет: эпӗ ытлашши нимӗн те ыйтмастӑп, калаҫу-мӗн мана кирлӗ мар, ара, чылай чухне ӑна — калаҫӑва — пакӑлтатнӑ тата шӑл хушшинче чакаланнӑ май шухӑшсен саланкӑрлӑ юхӑмне лекес йӳтӗмпе ҫеҫ пуҫараҫҫӗ.

Прислуга, женщина лет тридцати пяти, медлительная и настороженная, носила мне из ресторана обеды и ужины, прибирала комнаты и уходила к себе, зная уже, что я не потребую ничего особенного и не пущусь в разговоры, затеваемые большей частью лишь для того, чтобы, болтая и ковыряя в зубах, отдаваться рассеянному течению мыслей.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Ырӑ хуҫа, ҫиме кӗрсемӗр, ирхи апатпа кофе лартнӑ.

Она звала: — Господин, идите есть, завтрак и кофе поданы.

XVI. Аслӑ ӗмӗт // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тарҫисем пӑхса ҫитерейменнипе-ши е король манса кайнипе-ши — вӑл темиҫе кун хушши никам хырӑмӗ те тӗрӗслемен апатпа тӑранса пурӑнать, пӗр кунхине вара чирленине туять те халӗ кунсерен хӗне кайса пырать.

Но по оплошности приближенных или по рассеянности самого короля несколько дней прошли без этих проб, после чего король почувствовал недомогание и стал чахнуть.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл хӑвӑрттӑн та йӑпӑр-япӑр апатланнине курсан, сӗтел ҫитти ҫинче шупка хӗрлӗ йӑлтӑрккасемпе вӗттӗн-вӗттӗн чӗтрекен графинран хӑйне тата мана ярса парсан эпӗ хӑвӑртлӑха чакартӑм — минутсерен е ҫӗҫҫе, е вилкӑна ӳкеретӗп; пӗр вӑхӑт именӳ мана тертлентерсех ҫитерчӗ, анчах хырӑм выҫҫи ҫиеле тухрӗ те апатпа питӗ хӑвӑрт майлаштартӑм, мӗншӗн тесен чееленетӗп — эпӗ Дюрокран та ытларах васкатӑп имӗш…

Видя, как он быстро и ловко ест, наливая себе и мне из трепещущего по скатерти розовыми зайчиками графина, я сбился в темпе, стал ежеминутно ронять то нож, то вилку; одно время стеснение едва не замучило меня, но аппетит превозмог, и я управился с едой очень быстро, применив ту уловку, что я будто бы тороплюсь больше Дюрока.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хӑйсен вӑй-хӑватне каварҫӑсем шур эрехпе, тутлӑ апатпа, сигарӑпа тата чӗлӗмпе ҫирӗплетрӗҫ те ҫӗр айне анчӗҫ.

Восстановив силы водкой, обильной едой, сигарами и трубкой, заговорщики спустились в подкоп.

ХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ӑна атмапа хупӑрласа, е апатпа илӗртсе тытаҫҫӗ…

Ее западками надо или лучком…

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— «Кӗтменлӗх» апатпа

— С кушаньем «Неожиданность»…

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Рой, — асӑрханусӑррӑн чӗнчӗ Элли аппӑшне — унтан хӗрсенчен инҫех мар ларакан Галеран еннелле куҫне хӗссе тинкерчӗ, — ав ҫавӑ — ҫак килти апатпа наркӑмӑшланнӑскерсенчен пӗри.

— Рой, — неосторожно сказала Элли сестре, подмигивая в сторону Галерана, сидевшего неподалеку от девушек, — вот там один из отравившихся пищей дома сего.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Эпӗ апатпа, ҫывӑрса, хӗрарӑмсемпе нумай килентӗм, анчах ку — сахал.

Я много наслаждался едой, сном и женщиной, но этого мало.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.

Каҫ пулчӗ; хушӑк пек ансӑркка Анчӑк урамӗ ылтӑн тусанпа тӗтреленчӗ, вараланчӑк чӳречесенчен кухня йӑс-пӑсӗ тухать, таврана ҫатма ҫинче ҫуннӑ апатпа нӳрлӗ кӗпе-йӗм шӑрши сарӑлнӑ.

Наступил вечер; узенькая, как щель, улица Пса туманилась золотой пылью, из грязных окон струился кухонный чад, разнося в воздухе запах пригорелого кушанья и сырого белья.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

«Ҫуллӑ, тутлӑ апатпа эрех курки тӗлӗшпе асамлӑхӗ мӗншӗн тупӑшлӑ мар-ши?».

«Ужели волшебство не добычливо насчет жирной, сладкой пищи и кружки винца?»

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Дрэп ҫурма чухӑн пурнӑҫпа пурӑнать, хӑйне нумай енӗпе чарса тӑрать, мӗншӗн тесен унӑн ытлашши укҫа-тенкӗ ҫук; ӑнсӑртран унта-кунта ӗҫлекелесе тупни — пӗчӗк куҫарусемпе корреспонденцисемшӗн сахал цифрӑллӑ гонорар ҫеҫ; пушӑ вӑхӑтне шутсӑр перекетлесе пӗтӗмпех хӑйӗн ӗҫне халаллать, тепӗр чух апатпа ыйхӑ пирки те манать.

Дрэп вел полунищенскую жизнь, отказывал себе во многом, так как не имел состояния; его случайный заработок выражался маленькими цифрами гонорара за мелкие переводы и корреспонденции; все свободное время, тщательно оберегая его, он посвящал своему труду, забывая часто о еде и сне.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Нэфа апатпа эрех пачӗҫ.

Ему дали еды и водки.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех