Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

амантӑм (тĕпĕ: аман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ, анчах амантӑм, — илтӗннӗ Светлана сасси.

Куҫарса пулӑш

Саккӑрмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Эпӗ йывӑр амантӑм.

Куҫарса пулӑш

Ҫиччӗмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Днепр патӗнче йывӑр амантӑм.

Куҫарса пулӑш

23 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Амантӑм.

Куҫарса пулӑш

23 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Фронта эпӗ каллех Пазухинпа пӗрле лекрӗм, анчах часах йывӑр амантӑм та, мана лазарета ӑсатрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

XXII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Тен, ахалех чунпа амантӑм, Этемлӗх мӑнлӑхне манса.

Куҫарса пулӑш

X // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ӗпхӗве каялла ҫавӑрса илесси ҫӑмӑл пулмарӗ: амантӑм, госпитале вырттарчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Эпӗ кӑнса выртатӑп, чӗре тӗлӗнчен амантӑм

Я дохну, ранен близ сердца…

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Йытӑсемпе аппаланнӑ ҫав, анчах ӳксе амантӑм: лаша ҫинчен ӳкрӗм те амантӑм.

— Ездил и с собаками, да убился: с лошадью упал и лошадь зашиб.

Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.

Юлашкинчен — Перекоп патӗнче амантӑм.

В последний раз я ранен, когда брали Перекоп.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Амантӑм пулас, Якуба… —

— Кажется, ранен, Якуба.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Амантӑм, — тенӗ вӑл шӑл витӗр.

— Ранен, — сквозь зубы процедил он.

Таракуль редучӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 103–115 с.

Кӑштах амантӑм.

Получил незначительное ранение.

Катастрофа // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Пӗрремӗш ҫапӑҫурах амантӑм, — терӗ Алексей салхуллӑн.

В первом же бою был ранен, — угрюмо сказал Алексей.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пӗррехинче ҫӗрле, бомба пӑрахнӑ вӑхӑтра, аташса кайрӑм та, шӑтӑка ӳксе, амантӑм.

Однажды вечером во время бомбежки я заблудился, упал в яму, расшибся.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Эпӗ йывӑр амантӑм.

Я тяжело ранена!

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Эс маншӑн ан макӑр нихҫан та, Амантӑм — салтак — вӑрҫӑра.

Не плачь обо мне, дорогая, Я воин и ранен в бою.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл ҫӑмӑллӑн амантӑм, час сывалатӑп, киле пыратӑп, — тесе ҫырать; юнӗ ытла нумай юхнӑ унӑн, халӗ мамӑк пек шуралса кайнӑ.

Он пишет, что легко ранен, скоро выздоровеет и приедет; он потерял много крови, бледен, как вата, еще очень слаб.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

23. Тӗкӗрҫӗсем Иосийӑна ҫӗмренпе лектернӗ, патша вара тарҫисене: илсе кайӑр мана — эпӗ йывӑр амантӑм, тенӗ.

23. И выстрелили стрельцы в царя Иосию, и сказал царь слугам своим: уведите меня, потому что я тяжело ранен.

2 Ҫулс 35 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех