Шырав
Шырав ĕçĕ:
Мана, тен, эсӗ хам айваншӑн Халь хутӑн ҫакӑн пек туса?
XXXVII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.
9. Вилнӗ ҫыншӑн хӳхле: ӗнтӗ уншӑн ҫутӑ сӳнчӗ; айваншӑн та хӳхле: уншӑн ӑс-хакӑл пӗтнӗ.9. Плачь над умершим, ибо свет исчез для него; плачь и над глупым, ибо разум исчез для него.
Сир 22 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.
Страницăсем:
- 1