Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Юланучӗн (тĕпĕ: юланут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юланучӗн хулпуҫҫийӗсем горизонт линийӗ ҫумне сӗртӗннӗ пекех пынӑ.

А плечи всадника почти касались линии горизонта.

LХХХI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Лайӑхрах тинкерсе пӑхсан, эсир сасартӑк курах каятӑр: юланучӗн… пуҫӗ ҫук!

И представьте себе, что, всмотревшись в него повнимательней, вы бы вдруг обнаружили, что у всадника… не хватает головы.

XL сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Иртнӗ хутӗнчи пек, халь те мексиканка хайхи юланутпа пӗрле пынӑ; юланучӗн аллинче каллех корзинка пулнӑ.

Мексиканка ехала, как и в прошлый раз, в сопровождении того же всадника; у него на руке опять висела корзинка.

XXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Яш ачан уҫӑ кӑмӑллӑ, савӑк сӑнӗ-пичӗ ирӗксӗрех куҫа хӗпӗртеттерет, сивӗ кӑмӑллӑ ашшӗпе тата виҫҫӗмӗш юланучӗн салхуллӑ сӑн-сӑпачӗпе юнашар ҫавӑ пушшех те палӑрать.

Открытое, жизнерадостное лицо юноши невольно радует глаз, особенно рядом с суровым отцом и с мрачной наружностью третьего всадника.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Юланучӗн пуҫӗ ҫук!

У всадника нет головы!

Пролог // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех