Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ача куҫне чӗлтӗр уҫнӑ та тавраналла, темле хытӑ тӗлӗннӗ пекех, тинкерет.

Куҫарса пулӑш

Эпилог // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Кӑштах вӑхӑт иртсен, пӗлӗтсем айӗнчен уйӑх шуса тухрӗ, туратсем хушшипе ҫӗр ҫине чӗлтӗр ҫутӑ тӑка пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 306–337 с.

Хыҫҫӑнах Полина Ула Тимӗре кӑкӑрӗнчен аллипе ҫемҫен тӗк тӗкӗнсе илчӗ те, ихӗлтеткелесе, ӗнтӗ куҫне те Ула Тимӗр ҫине хапӑл чӗнӳллӗн, чӗлтӗр ывӑтса илсе, урине ҫӗре тӗкӗнтертмесӗр тенӗ пек туй кӗрлекен килхушши еннелле вӗҫтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

«Эх, ура айӗнче шӑнӑр курӑкӗ те пулин чӗлтӗр сӑмсаланинччӗ, ҫук пуль ҫав: вырӑнӗ ку сиплӗ курӑкшӑн майлӑскерех мар», — пусӑрӑнса илчӗ вӑл шалтан.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

— Йӑлтах ӳссе кайнӑ-ҫке эсӗ, Люся! — терӗм эпӗ ун патне ҫывӑхах пырса; эпӗ вӑл епле сывланине сисрӗм, унӑн хӗрелсе кайнӑ хӑлхи ҫунаттисен вӗҫӗнче чӗлтӗр мамӑк пӗрчисем пуррине куртӑм.

— Как же ты выросла, Люся! — сказал я, близко подойдя к ней; я слышал ее дыхание, видел легкий пушок на мочке зардевшегося уха.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Мускав ҫинчи чӗлтӗр кӑвак ҫут пек шуҫӑм сӳннӗҫем сӳнсе пычӗ…

И вот уже меркло зарево над Москвой, похожее на зыбкий утренний рассвет…

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

йӑсӑрланса, Шырланпуҫ урлӑ явӑна-явӑна иртсе, тӗтре ҫеҫен хирти тӗмескесем еннелле туртӑнать, унта вара, чӗлтӗр кӑвак янкар хӑварса, ерипен сирӗлсе пӗтет.

Они клубящимися волнами перекатывались через Гремячий Лог, устремляясь к степным буграм, и там таяли, невидимо растворялись в нежнейшей бирюзовой дымке.

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Чӗлтӗр юр пӗркеннӗ кӗрхи ҫӗр пичӗ — вӑл та пулин юттӑн курӑнать, ун ҫийӗнче усал ура йӗррисем, мӑкӑль пӑталлӑ ботинкӑсен услап пусӑмӗсем.

Сама осенняя, запорошенная снежком земля со следами чужих ног, обутых в ботинки, подбитые выпуклыми гвоздями.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950