Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Чирличчен (тĕпĕ: чирле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Питӗнчен пӗр-ик хут ҫеҫ ҫапрӑм», — каласа паратчӗ аҫу чирличчен.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Андреев. https://chuvash.org/lib/haylav/8101.html

Чирличчен ӑҫта ҫӳренӗ-ши вӑл?

Куҫарса пулӑш

Эпӗ хама астума пуҫлани // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Кӗҫени чирличчен те хаваслӑхӗ, йӑлкӑшлӑхӗ тарманччӗ-ха арҫыннӑн шухӑшлӑ питӗнчен, мӑшӑрӗ чирленӗ хыҫҫӑн вара чӑмӑр пит шӑммисемлӗ сӑнӗ унӑн талӑкӗ-талӑкӗлех хӗвелсӗр, хурлӑ, сулхӑн.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чирличчен епле лайӑх пурӑнатчӗ вӑл!

Как прекрасно жилось ему до болезни!

Ваҫка пиччӗшпе паллашнӑ хыҫҫӑнхи ӗҫсем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

«Кӑҫалхи июль те ҫавах, тата савнӑ тусӑм чирличчен кӑҫалхи ҫулӑн хуть те хӑш уйӑхӗ те ҫавах, пӗлтӗр те, унччен те ҫавахчӗ.

«Июль нынешнего года, и всякий месяц нынешнего года до болезни миленького, да и в прошлом году то же, и прежде то же.

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Дмитрийпе эсир ҫапах та лайӑх-ха, вӑл сирӗн патӑрта час-часах пулать; анчах эсир вӑл чирличчен пирӗн пата килменни ҫур ҫул та пулать пулӗ; нумӑйранпа вӗт, ҫапла-и?

С Дмитрием вы все-таки хороши, он бывает у вас довольно часто; но вы у нас перед его болезнью не были, кажется, с полгода; да и давно так.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чирличчен эпӗ ӑна йӗнине пӗрре те курман, халӗ пур акӑ кашни кун йӗрет, эпӗ мӗншӗн иккенне те лайӑх чухлатӑп.

Никогда она не плакала до болезни, а теперь — каждый день, и я понимал, о чем она плачет.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех