Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Госпиталь умӗнче те, хыҫӗнче те нимӗнле йывӑҫсем те ӳсместчӗҫ, халь вара унта акаци тӗмӗсем, хурӑнсемпе ҫӑкасем кашласа лараҫҫӗ, вӗсен сулхӑнӗнчи сӗтелсем хушшинче чирлисен пижамисене тӑхӑннӑ ҫынсем шахматла, доминолла выляҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

IV // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Тахҫан касмасӑр хӑварнӑ хурӑнсемпе ҫӑкасем, чӑрӑшсем авӑксӑр ҫилпе пӗр ӗнерӳллӗн кашласа лараҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

28 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Ҫамрӑк хурӑнсемпе ҫӑкасем пӗр-пӗринпе ӑмӑртмалла тенӗ пек пӗве кайнӑ.

Куҫарса пулӑш

5 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

«Апла, апла, — уҫҫӑнах каласа ярать ӗмӗтленсе пыракан хӗр, — ӳснӗ пӗр хурӑнсемпе юнашар тепӗр хурӑн кати ӳстермелле.

Куҫарса пулӑш

Тӗпсӗр кӳлӗ // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Ку хурӑнсемпе вӗрене, ҫӑка йывӑҫсене кунта кам лартнӑ? — ыйтрӑмӑр эпир Степан Лукичран.

Куҫарса пулӑш

Вӗлтӗрти вӗҫевҫӗсем // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 10–11 с.

Хӑшпӗр Совет астрономӗсем Марс ҫинче те, Ҫӗр ҫинчи пекех, кӗркунне хӑйсен ҫулҫисене тӑкакан хурӑнсемпе юмансем е лӑсӑллӑ йывӑҫсем пек ӗмӗр симӗс ларакан ӳсентӑрансем пур тесе шутлаҫҫӗ.

Некоторые советские астрономы думают, что на Марсе есть растения, теряющие осенью свою листву, как наши березы и дубы, и есть вечнозеленые растения, вроде наших хвойных.

Марс // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Пит хурланмалла пекчӗ; карташӗнче праҫник кунӗ йӑлтӑртатса тӑрать, ҫуртӑн крыльцине, хапхана ҫамрӑк хурӑнсемпе капӑрлатнӑ; кашни тумба ҫумнех чӗрӗ вӗрене, пилеш турачӗсене ҫыхса лартнӑ, пӗтӗм урам савӑнӑҫлӑн ешӗрсе тӑратчӗ, пурте пит ҫамрӑк, ҫӗнӗ; иртенпех мана ҫурхи праҫник нумайлӑха килсе ҫитнӗ пек, ҫак кунтанпа пурӑнӑҫ тасарах, ҫуттӑрах, савӑнӑҫлӑрах пулса каяс пек туйӑнатчӗ.

Было горько; на дворе сияет праздничный день, крыльцо дома, ворота убраны молодыми берёзками; к каждой тумбе привязаны свежесрубленные ветки клёна, рябины, вся улица весело зазеленела, всё так молодо, ново; с утра мне казалось, что весенний праздник пришёл надолго и с этого дня жизнь пойдёт чище, светлее, веселее.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Паллах, шуррисем ҫук, анчах хурӑнсемпе ӑвӑссем айӗнче ӳсекеннисем пур.

Белых, ясно, нет, зато подберезовые и подосиновики.

47 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Хӑйӗн кӳрши — халӗ унӑн хуҫалӑхне тытса пыракан Анна Сергеевна упӑшки — пулӑшнипе, вӑл хӑй пӳрт туса лартнӑ, ун тавра хӑех хурӑнсемпе вӗренесем, сиреньпе акаци лартса тухнӑ.

Он сам с помощью соседа — мужа Анны Сергеевны, которая и теперь вела у него хозяйство, — построил свой дом, сам посадил вокруг березы и клены, сирень и акацию.

34 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ҫамрӑк хурӑнсемпе тирексен сулхӑнӗнче унта-кунта юр курӑнкалать-ха, сӗткенпе тулакан ӗлккен туратсем вара шӑкӑрах тӑртанчӑк папакпа пӑрҫаланнӑ.

В тени молоденьких березок и тополей кое-где еще виднелся снег, а на влажно блестевших ветках уже обозначились набухающие, готовые вот-вот раскрыться, почки.

1 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ытларах хурӑнсемпе ӑвӑссем тӗл пулаҫҫӗ.

Все больше березы и осины.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Йӗри-тавра хурӑнсемпе хырсем, йывӑҫ тӗмӗсем.

Кругом березы и сосны, и кусты.

Иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вырка шывӗ вӑл хӑйӗн шавлӑ ҫутӑ пайӑркисене симӗс те кӑтра хурӑнсемпе ҫирӗк йывӑҫҫисен тӗлӗпе, хӑйӑрлӑ чӑнкӑ сӑртсен ҫумӗпе юхтарса иртет.

Катит она свои звонкие прозрачные струи мимо зеленого кудрявого березняка и ольшаника, мимо крутых песчаных бугров.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пахча хӗрринчи хам лартнӑ хурӑнсемпе тирексем темӗн ҫӳллӗш ӳссе кайнӑ.

По бокам еще выше, чем прежде, поднялись мои любимые тополя и березы.

Тепӗр ҫултан // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫӗмрӗк хӳме леш енче, кукӑр-макӑр хурӑнсемпе топольсем хушшинче, палӑксемпе виле тӑпри ҫине лартнӑ хӗрессем курӑнаҫҫӗ.

За сломанной оградой среди кряжистых берез и тополей виднелись памятники и намогильные кресты.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ӑна виҫӗ-тӑватӑ ҫул сухаламан пулмалла, унта ҫамрӑк хурӑнсемпе хырсем ӳссе ларнӑ, вӗсем хушшинче — вӑрлӑхлӑх клевер.

Видно, уже года три-четыре его не распахивали, все заросло молодой березкой да сосняком, а меж ними семенной клевер.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ун сылтӑм енче, шурлӑхра, хура стена пек вӑрман, унта ҫинҫе те ҫара хурӑнсемпе ӑвӑссем кичеммӗн кашлаҫҫӗ.

Справа от нее, на болоте, темной стеной стоит лес, там уныло шумят тонкие голые березы и осины.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл хура хурӑнсемпе шурӑ хурӑнсем хушшинче ҫухалнине Филька асӑрхаса та юлаймарӗ.

И Филька не успел даже заметить, как исчезла она меж черных и белых берез.

XX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Эпӗ те ытти хурӑнсемпе калаҫатӑп.

Я и с другими березами разговариваю…

Виҫҫӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Ҫав ҫӗре, колхоза тахҫанах касса панӑскере тата ҫӗрпе ӗмӗрлӗхех усӑ курмалли акт тӑрӑх колхоз аллинче юлнӑскере, Аникей чухне япӑхтарса янӑ, унта хурӑнсемпе тӗмӗллӗ йывӑҫсем ӳссе ларнӑ, хӑш-пӗр ҫӗрте, тӑпра тӑварлӑ вырӑнсенче, армути те ӳсмен.

Земли эти, когда-то нарезанные колхозу и отошедшие ему по акту в вечное пользование, при Аникее были запущены, заросли березкой и кустарником, частью так были выбелены солонцами, что на них не росла даже полынь.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.