Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Халех сăмах пирĕн базăра пур.
Халех (тĕпĕ: халех) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсир ан шавлӑр, — терӗ Иван Ефимович — Халех пурсӑр та икҫӗр метр каялла чакса тӑнӑ пултӑр.

— Первое дело — не гомонить, — сказал Иван Ефимович, — Во-вторых, отступить всем на двести шагов.

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тимка Петька патнелле автан пек сиксе пычӗ: «Халех, ҫак самантрах, Захар мучи патне кайса, ачасене пӳске шырама сада кӗмешкӗн ыйт», — тесе хушрӗ вӑл.

Тимка петухом налетел на Девяткина, требуя, чтобы тот сейчас же шел к деду Захару и упросил его пустить мальчишек в сад отыскать мяч.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир халех, пӗр самантрах тӑватпӑр! — Петька йӑлтах паттӑрланнӑ пек пулчӗ, кӗсйинчен тапак енчӗкӗ туртса кӑларчӗ.

Нам это раз-раз! — Петька совсем расхрабрился и полез за кисетом.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсир шӑп… халех мӗн те пулин шухӑшласа кӑларӑпӑр.

— Вы тихо… сейчас придумаем что-нибудь.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халех тухса каятпӑр! — юриех хыттӑн кӑшкӑрчӗ Санька, ачасем пурте Федя еннелле ҫаврӑнса пӑхнине савӑнса пӑхса илчӗ вӑл.

Выезжаем сейчас! — нарочито громко крикнул Санька и с удовольствием заметил, что все ребята обернулись в сторону Феди.

21-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпир халех утӑ ҫулма каятпӑр, — юрланӑ пек сасӑпа пӗлтерчӗ вӑл Феньӑна: хӗрачасемпе арҫын ачасене те халӗ ӗнтӗ питӗ ир тӑма лекет, автан авӑтса ярсанах.

— А мы скоро сенокосничать будем, — певуче сообщила она Фене: — и мальчишки все и девчонки, теперь совсем рано вставать придется, с первыми петухами.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халех сигнал парса мучие чӗнетӗп… — Вӑл, арҫын ачасене тӗртсе ярса, Санькӑна аллинчен тытрӗ:

Я вот сигнал подам, дедушку позову… — Она растолкала мальчишек и взяла Саньку за руку:

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ эпӗ сире халех алла илӗп!

Вот я вас приберу к рукам!

13-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ну-ка, изобретатель, халех сапаласа пӗтер хӑвӑн тупӑшна! — хыттӑн хушрӗ те Девяткин, ҫавӑнтах ҫӗклем ҫыххине салтма тытӑнчӗ.

— А ну, изобретатель, разбрасывай свое добро на все четыре стороны! — строго приказал Девяткин и начал развязывать веревку, стягивавшую вязанку.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӳлте юлнисем пурте халех саланса пӗтес пек туйӑнчӗ ӑна, вӑл вара тӑвӑр та пӑчӑ ҫӑл тӗпӗнче ӗмӗрлӗхех пӗччен юлас пек туйӑнса кайрӗ.

Почему-то пришло в голову, что все, кто остался там наверху, на солнце, сейчас разбегутся и он навсегда останется в узком, душном колодце.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ан кулян, эпир ӑна халех туртса кӑларӑпӑр.

Не горюй, мы его зараз вытащим.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вӗсене халех тытатӑп!

Я их сразу выведу на чистую воду!

9-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ халех вӗсем мӑнукӗпе ҫумма-ҫуммӑн ларӗҫ, ҫемьери пек, ҫын куҫӗ умӗнче мар, хире-хирӗҫ пӑхса, тепрер стакан чей ӗҫӗҫ, пурин ҫинчен те чун патӗнчи сӑмахсемпе калаҫӗҫ.

Вот сядут они сейчас с внучком рядком, выпьют по-семейному, без чужих глаз, еще по стаканчику чаю и обо всем по душам поговорят.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халех аслине хума-и-ха? — пӑхса илчӗ Захар, — мӑнукӑм канма килнӗ.

— Что еще за старшим? — покосился Захар, — внучек отдыхать приехал.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халех сиксе ан, сиксе ан, тетӗп!

А ну, слазь, слазь, говорю!

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑхӑт ҫеҫ парӑр, халех эпӗ сире тӑрӑ шыв ҫине кӑларӑп.

Выведу я вас на чистую воду, дайте срок!

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

 — Эсӗ халех ан курӑн-ха, халлӗхе пытанса тӑр.

— Ты не сразу показывайся, спрячься пока.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Кун пек ҫил пӑра та ватать, — шухӑшларӗ вӑл. — Кӗтсех тӑр, пӑр халех тапранса каять».

«Такой ветер лед разбивает, — подумал он. — Теперь жди, скоро тронется».

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Татьяна Родионовнӑна Векшин мучи хӗрсене Катерина бригадине ярасшӑн мар тесе ятлани ҫинчен каласа пачӗ, вӑл халех кунта хӑй килесшӗн пулни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Она торопливо объяснила Татьяне Родионовне, что дед Векшин ни в какую не хочет отпускать девчат к Катерине Коншаковой, бранится на чем свет стоит и сейчас явится сюда собственной персоной.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Учитель, паллах ӗнтӗ, ҫав инҫетри ҫӗрсем ҫинчен ачасене каласа паратех, анчах халех мар-ха, кӑштах тӑрсан, тӑван Стожара таврӑнсан.

Что это за места, столь далекие, учитель, конечно, — расскажет ребятам, но не сейчас, а немного позже, как только вернется в родные Стожары.

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех