Шырав
Шырав ĕçĕ:
Кӗҫӗр тата тепӗр вут куҫӗ хутшӑннӑ-мӗн: Муркаш ҫырми леш енче тӗмере, ялтан кӑшт анатарах, кӗрлеттерсех вут ҫунать.А вот и еще один новый костер на том берегу речки Моргаушки вовсю горит, полыхает.
Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.
Тӗмере, ҫула картласа тӑнӑ пек, ҫил арманӗ хӑйӗн ҫуначӗсене аяккалла сарса ларать.На бугре ветряк, словно преграждая дорогу, раздвинул в стороны свои руки — крылья.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Страницăсем:
- 1