Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хӑйӗн пысӑк юратӑвӗсемпе савӑнӑҫӗсене палӑртмасӑр, шанчӑклӑ тупасене тата ҫирӗп ӗмӗтсене хӑйсенчен хӑвармасӑр, харсӑррӑн малалла ҫул тытать вӑл.
XXX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Тупасене шанчӑклӑ вырӑна пытарнӑ, епле вӗсем гестапона лекчӗр-ха? — «Костя» кӑшт тӑрӑхласа кулса илчӗ.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.
Фортецире пурнатпӑр, Ҫӑкӑр ҫисе, шыв ӗҫсе; Вӗри кукӑль ӑмсанса Тӑшман килсе перӗнсен, Хӑна тума пӗлӗпӗр, Тупасене картечьпе Авӑрласа перӗпӗр…
Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Страницăсем:
- 1