Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Питӗрсен (тĕпĕ: пит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Алӑкне питӗрсен ҫӗр урайӗнче шӑтӑк чаврӗ те выртса ӗшеннӗ йывӑр ҫыхӑсене унта хучӗ, тӑпрапа тӗплӗн таптаса хупларӗ.

Затворив дверь, он вырыл в земляном полу яму и тщательно замуровал туда слежавшиеся тяжелые узелки.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Алӑка ҫӑра уҫҫипе питӗрсен вӑл хӑйӗн питех те чипер — нимӗн ӳстермесӗрех — тӑшманне ҫемҫе кресло ҫине вырнаҫтарчӗ, унтан капмар тирек шкапра чавалансан вӑрӑм икӗ флакон туртса кӑларчӗ.

Заперев дверь на ключ, он усадил своего, надо сказать очень красивого, врага в мягкое кресло и, порывшись в огромном ясеневом шкафу, достал два длинных флакона.

Дуэль // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 318–320 с.

Кӗтмен хӑна хыҫҫӑн хапхана питӗрсен, Макҫӑм кухньӑна тавӑрӑннӑ.

Когда же, заперев за непрошеным гостем ворота, Максимка вернулся в кухню.

VII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Хваттертен тухрӗ, тӗп алӑка питӗрсен лаптак ҫӑра уҫҫине жилет кӗсйине чиксе хучӗ.

Вышел из квартиры, запер парадное, и плоский ключик положил себе в жилетный карман.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Алӑка ҫӗнӗрен питӗрсен, Пӑван алӑк шӑтӑкӗнчен никам сӑнаманнине пӗлчӗ.

Когда дверь снова заперли, Овод убедился, что никто не подсматривает за ним через глазок.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Пусса ҫавӑнпа питӗрсен, утрав ҫине никам та кӗреймест.

Закроют крышку — и никто на остров не попадет.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Наталья пӳлӗмне кӗрсе, хӑй хыҫҫӑн алӑка питӗрсен, Петр аллисене хӑюллӑн малалла тӑсрӗ, хӗр ун патнелле сулӑнчӗ, упӑшки ытамне кӗчӗ те чӗтрекен сасӑпа: — Кӑштах сыпнӑ вӑл, — терӗ.

Войдя в светёлку Натальи, заперев за собою дверь, Петр решительно протянул руки, девушка подалась вперёд, вошла в кольцо его рук, говоря дрожащим голосом: — Выпимши она немножко…

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Питӗрсен, кӑмӑлӗ тулнӑн, сивӗ ҫӑрана алӑ тупанӗпӗ ҫат ҫапса илчӗ те усӑллӑ ӗҫ тунипе ҫырлахнӑн, хӑй те ҫамрӑксемпе паҫӑр ҫуттине самаях сыпнӑскер, ӗшеннӗ пек анасласа, тинех йывӑҫ пӳрте упӑшки ҫумне тутлӑн та чеен кӗрсе тӳнчӗ.

Пусть помилуются, сама была когда-то молода… вздохнула Хвечис и, довольная, будто сделала доброе дело, пошла в старый деревянный дом, где спал муж.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех