Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Нимӗншӗн (тĕпĕ: ним) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку хурӑнлӑхшӑн куҫҫуль тӑкнӑ пек нихҫан та, нимӗншӗн те макӑрман пуль эпир.

Куҫарса пулӑш

53 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Вара эп нимӗншӗн те кулянмастӑп.

Куҫарса пулӑш

1. Тыткӑна лекнӗ уйӑх // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Халӗ ӗнтӗ, такам та пӗлет, Алимпи телейлӗ, тунсӑхламасть, нимӗншӗн те кулянмасть.

Куҫарса пулӑш

Алимпи // Александра Лазарева. Лазарева А. Чипер Анна. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 116 с. — 33–50 с.

Паллах ӗнтӗ, савӑннипе пулчӗ ку, урӑх нимӗншӗн те мар, пӗтӗм чунтан савӑннипе.

Куҫарса пулӑш

Матӗрне инке // Александра Лазарева. Лазарева А. Чипер Анна. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 116 с. — 24–32 с.

«Манӑн нимӗншӗн те ӳкӗнмелли ҫук».

— А мне не в чем каяться.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Нимӗншӗн те.

Куҫарса пулӑш

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Мана нимӗншӗн те айӑплаймастӑн.

Меня обвинять нечего и нечего.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Манӑн унпа пӗрле нимӗншӗн те каймалла мар, анчах, хам та аптӑраса ӳксе, пусма тӗлӗнче чарӑнтӑм; акӑ вӑл пуҫне кӑштах чалӑштарнӑ та васкамасӑр анать, кӑкӑрӗ ҫинчи шерепине выляткалать.

Мне незачем и не надо было идти вместе, но, сам растерявшись, я остановился у лестницы, смотря, как она медленно спускается, слегка наклонив голову и перебирая бахрому на груди.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Киленӳллӗ ҫапӑҫу тата хавха, чарак-чикӗ умӗнчи каҫ сӗмлӗхӗ те, тискер-сивлек ир те питӗ хӑвӑрт вӗҫленнӗшӗн мана салхулӑхпа хурлӑх пусмӑрлаҫҫӗ; анчах янкӑр-капӑр нимӗнле телейшӗн те, урӑх нимӗншӗн те эпӗ халӗ салтаксем патне таврӑнмӑттӑм, ара, халӗ ҫав тытӑҫура манӑн хутшӑнӑвӑм кунта килсе ҫитнӗ мӗн пур ҫын йышӗпе пайланать-ҫке.

Я грустил о том, что так скоро кончились пленительный бой и тревога, и тьма ночи, и зловещее утро у заграждения; но ни за что, ни за какое ослепительное счастье не вернулся бы я к солдатам теперь, когда смысл моего участия в стычке делился на число всех прибывших людей.

VII. Таврӑну // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Нимӗншӗн те кӳренсе тӑмастӑп…

Ни на что не жалуюсь…

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ку — «Ниҫталла Ҫул», — ӑнлантарчӗ хӗр ача Давенанта, — «Нимӗншӗн» тата «Ниҫта та», «Никам патне те» тата «Нимӗнле те».

— Это — «Дорога Никуда», — пояснила девочка Да-венанту: — «Низачем» и «Никуда», «Ни к кому» и «Нипочему».

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Нимӗншӗн те.

— Ни за что.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Урӑх… нимӗншӗн те, — сасси Гольцӑн хӗсӗнсе тухрӗ; хуйха пула пуҫӗ ҫаврӑнать.

— Больше… ни за чем, — с усилием сказал Гольц; голова его кружилась от горя.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Тӗрӗссипе каласан, ҫав министр урӑх нимӗншӗн те мар, пуянлӑхпа влаҫшӑн тата тӗрлӗ чинсемшӗн кӑна ҫунса пурӑнать.

По крайней мере, у него нет никаких страстей, кроме безумной жажды богатства, власти и титулов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

— Манӑн нимӗншӗн те вӑтанмалли ҫук, — тесе пуҫларӗ Митя харсӑррӑн, пуҫне силлесе илсе.

— Мне нечего стыдиться, — с живостью начал Митя и тряхнул головой.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

— Ҫапла ҫав, — терӗ вӑл, пӗчӗк катӑк сахӑр катса илсе: — ман ҫине те, манӑн карчӑкӑм ҫине те вӗсен нимӗншӗн те ӳпкелешмелли ҫук пек туйӑнать.

— Да, — промолвил он, откусывая крошечный кусок сахару, — на меня да на мою старуху жаловаться, кажись, им нечего.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Леш ҫынсем вӗсем хӑйсен чӑн сӑмахне нимӗншӗн те тытасшӑн пулмӗҫ.

А эти люди ни за что не могли бы сдержать свое честное слово.

XXXIV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— Кӳрентересси… тӗрессипе… эсӗ мана кӳрентермен… эсӗ пирӗн пӗрлехи ӗҫ умӗнче нимӗншӗн те айӑпа кӗмен.

— Оскорблен… обижен… нет… ты меня не оскорбил… ты ни в чем не виноват перед нашим делом…

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӗсен ӗнтӗ урӑх шеллемелли нимӗн те ҫук, пӗтӗмпех ҫунтарса янӑ вӗсене, ҫавӑнпа нимӗншӗн те ӳпкелешмелли ҫук ҫынсем пек курӑнаҫҫӗ.

Они походили на людей, которые, потеряв все, что имели, больше не знают жалости, не умеют жаловаться.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпӗ, нимӗншӗн те хапсӑнмасӑр пире ҫепӗҫҫӗн юратакан ҫав ҫынна хӑнӑхса ҫитнӗскер, урӑхла пулма пултарасси ҫинчен шутламан та, манӑн ӑна тав тӑвас кӑмӑл нимӗн чухлӗ те пулман тата хамран хам нихҫан та: мӗнле-ха, телейлӗ-ши вӑл? хӑй пурнӑҫӗпе ҫырлахать-ши вӑл? — тесе ыйтман.

Я так привык к ее бескорыстной, нежной любви к нам, что и не воображал, чтобы это могло быть иначе, нисколько не был благодарен ей и никогда не задавал себе вопросов: а что, счастлива ли она? довольна ли?

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех