Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Милка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Милка ятлӑ ӗнӳне хӗрӗх пӗрремӗш ҫулта колхоз ферминчен панине мантӑн-и эсӗ?

Корова твоя, Милка, не с колхозной ли фермы тебе дадена в сорок первом году?

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хальхинче маншӑн ҫав Милка сӑваплӑ ҫын пулса тӑчӗ, пӗтнӗ чун-ҫке хӑй, пӑрӑхаҫа тухнӑ ҫав йӗрентерекен Милка Тодоркина ман тӗле сваплӑ ҫын пулчӗ…

На этот раз провидение воплотилось в Милку Тодоркину, погибшее создание, отверженную и презренную Милку Тодоркину…

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫав ҫӑлса хӑварчӗ, Бойчо, ҫав аскӑн Милка ҫӑлса хӑварчӗ!

— Да, Бойчо, Милка, распутная Милка!..

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эппин ҫав Милка хӑварчӗ-и сана? — терӗ Огнянов.

— Значит, это Милка тебя спасла? — воскликнул Огнянов.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак хай ӑна калатӑп, Милка, тетӗп, мана йӗрлесе чупаҫҫӗ, тетӗп.

Я к ней и говорю: «Милка, погоня бежит за мной по пятам.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑхатӑп та палласа илетӗп — Милка Тодорова хапхи патне ҫитсе тӑнӑ иккен, хӑй те алӑкӗ патӗнчех тӑрать.

Присмотрелся и узнал, — оказывается, я у ворот Милки Тодоркиной, и она сама стоит на пороге.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пуртинчен ытла Стефчов ҫиҫсе тӑчӗ, Милка патӗнче пулса, питне кӗҫҫе ҫӗленине те манса кайрӗ ӗнтӗ вӑл.

И больше всех снял Стефчов, несмотря на свое постыдное приключение у Милки.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчова вӑл тӗттӗмре пӑхӑрҫӑ тесех шутларӗ те ӑна Милка пӳлӗмне хупса хучӗ.

В темноте он принял Стефчова за медникова сына и запер его в Милкиной комнате.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав вӑхӑтра Милка ашшӗ — тӑван ашшӗ те мар, аҫа ҫури ашшӗ, — кӳршисен канашне итлесе, каҫхине Рачко пырасса хуралланӑ та, ак килчӗ иккен тесе, картишне килсе кӗнӗ ҫыннӑн кашни хусканӑвне асӑрхаса тӑнӑ.

Между тем Милкин отец — точнее, не отец, а отчим — наблюдал за всеми движениями человека, вошедшего во двор, так как в этот вечер подкарауливал Рачко, чтобы поступить с ним по совету соседей.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов Милкӑра хӑй янӑ ҫырусем пулма кирлине асне илчӗ те хӑраса ӳкрӗ: шӑпах туйӗ пулас умӗн Милка ӑна мӑшкӑл кӑтартма пултарать.

В этот день, накануне своего сватовства, Стефчов с тревогой вспомнил, что у Милки хранятся его письма, и подумал, что, узнав о ею предстоящей женитьбе, она, чего доброго, воспользуется ими и ему напакостит.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милка, хӗрлӗхрен тухса, ҫавӑнтан кайран пӑсӑлнӑҫемӗн пӑсӑлса пынӑ, йӑлт иртӗхсе кайнӑ.

Так, от падения к падению, она и покатилась вниз, неудержимо влекомая в пропасть.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов ҫавӑ Милка иккенне уттинченех уйӑрса илчӗ…

Стефчов по походке узнал Милку…

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милка пуҫне сӗлтсе каччи ҫавӑнтах тесе пӗлтерчӗ те хӑй те, тӗлӗннӗ пек пулса, алӑк патнелле пӑхрӗ.

Она утвердительно кивнула головой и удивленно посмотрела на дверь.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милка хальхинче ытти чухнехинчен те илемлӗрех курӑнчӗ, ҫилленнӗ кӳршисен те кӑмӑлӗсем ҫемҫелчӗҫ куран.

Сейчас Милка была еще красивее, чем всегда, и быстро привлекла на свою сторону симпатии разгневанных соседей.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Алӑк урати ҫине чи малтан Милка тухса тӑчӗ.

Первой на пороге появилась Милка.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Милка, Рачко! Тухӑр!» — тенӗ сасӑсем илтӗнсе кайрӗҫ.

Раздались голоса: «Милка, Рачко! Выходите!»

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чимӗр-ха, йӗркеллӗрех пӗлер: тен, Милка ӑна юри ҫакӑнта илӗртсе кӗртнӗ пуль?

— Постойте, надо узнать толком: может, она его нарочно заманила?

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милка ашшӗ тем кӑшкӑрашать, амӑшӗ, йӑваран хуса кӑларнӑ чӗп амӑш пек, пӗр ҫӗртен тепӗр ҫӗре ҫитсе, такмакласа йӗрет.

Милкин отец кричал, мать причитала и, как вспугнутая наседка, носилась с места на место.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милка Тодоркина ҫурчӗ патне ҫитес тесен темиҫе хапхаран иртмеллеччӗ-ха.

Надо было миновать несколько ворот, чтобы дойти до дома Милки Тодоркиной.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милка картишӗнче айӑн-ҫийӗн тав-шав тӑрать, илтсен, сехре хӑпмалла, — терӗ вӑл.

— А у Милки на дворе шум и гам стоит — ужас! — сказал он.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех