Шырав

Шырав ĕçĕ:

Марфа сăмах пирĕн базăра пур.

Марфа (тĕпĕ: Марфа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

«Марфа, Марфа, печешися о многом, а единое на потреву суть», тенӗ вӗт-ха.
Сказано: «Марфа, Марфа, печешися о многом, а единое на потребу суть».

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Кӑна Катя Ҫемене ҫеҫ каланӑ, Ҫемен Марфӑна, Марфа Никитӑна пӗтӗмпех суйса кӑтартнӑ, Никита: «сирӗн улпут, Илья Ильич, улпут хӗрне ҫураҫнӑ пулсан аванччӗ…» — терӗ.
— Это Катя только Семену сказала, Семен Марфе, Марфа переврала все Никите, а Никита сказал, что «хорошо, если б ваш барин, Илья Ильич, посватал барышню…».

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хирте утӑ капанӗ утса ҫӳрет тесе калаччӑр вӗсене — вӗсем ним шухӑшласа тӑмасӑрах ҫакна ӗненеҫҫӗ; кам та пулсан: акӑ ҫак сурӑх мар, мӗнле те пулин Марфа е Степанида тухатмӑш, тесе сӑмах кӑларса ярсан — вӗсем сурӑхран та, Марфаран та хӑракан пулаҫҫӗ: мӗншӗн сурӑх сурӑхах пулманни ҫинчен, мӗншӗн Марфа тухатмӑш пулса тӑни ҫинчен ыйтса пӗлес шухӑш вӗсен пуҫне пырса та кӗмест, ҫитменнине тата ҫакна ӗненмесӗр иккӗленекенсем ҫине сиксех ӳкеҫҫӗ, — ҫав тери вӑйлӑ ӗненеҫҫӗ Обломовкӑра тӗлӗнмелле хӑвата!
Расскажут ли им, что копна сена разгуливала по полю, — они не задумаются и поверят; пропустит ли кто-нибудь слух, что вот это не баран, а что-то другое, или что такая-то Марфа или Степанида — ведьма, они будут бояться и барана и Марфы: им и в голову не придет спросить, отчего баран стал не бараном, а Марфа сделалась ведьмой, да еще накинутся и на того, кто бы вздумал усомниться в этом, — так сильна вера в чудесное в Обломовке!

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

41. Иисус хуравласа каланӑ ӑна: эх, Марфа, Марфа! эсӗ нумайшӑн чӑрманса-хыпкаланса ҫӳретӗн; 42. кирли вара — пӗрре анчах.
41. Иисус же сказал ей в ответ: Марфа! Марфа! ты заботишься и суетишься о многом, 42. а одно только нужно.

Лк 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1588 ҫултан пуҫласа 1612 ҫулччен Магнус Ливони патшин тӑлӑх арӑмӗн (Старицкий Марии (Марфа) княжна) пулнӑ.
С 1588 по 1612 год принадлежало вдове ливонского короля Магнуса, княжне старицкой Марии (Марфе).

Лежнево (Иваново облаҫӗ) // Макар Силиванов. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%9B%D0%B5%D ... %AB%D3%97)

Кукамай Марфа Трубина сӑнланӑ геройсен пурнӑҫӗпе, ӗҫӗ-хӗлӗпе паллашса пынӑ май тек-текех: — Эй, тур-тур, хоспоти помилуй! Ай-ай-ай, нивушлӗ ҫакӑн пек пулать-ши пурнӑҫра? — тесе тӗлӗнсе, пуҫне сула-сулах ҫип арлать.
Куҫарса пулӑш

Кукамай шӑплӑхӗ // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 116–122 с.

— Сирӗн пысӑк ҫурт умне ҫитсессӗн Марфа аппа мана: «Куля, эсӗ пӗлетне, ҫак пульницара чирлӗ ҫын нумай выртать. Вӗсем сан панулмине ҫиччас илсе пӗтерӗҫ. Ан атя, ҫитрӗмӗр. Ҫаврӑн ман енне ҫурӑмупа, пулӑшам кутамккуна тӑхӑнма. Пульницана кӗрсен панулми сутма шур халатлисенчен ирӗк ыйтма ан ман», — терӗ.
Куҫарса пулӑш

Панулми // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 36–45 с.

А-а, Марфа Дмитриева пирки-и?
Куҫарса пулӑш

XVIII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Хӗрсем пухӑнма юратнӑ кӗпер ҫинче ҫамрӑксем йышлӑччӗ, вӗсем хушшинче пирӗн туссем хӑйсем шыранисене пӗрле тупрӗҫ: Марфа Дмитриева, Капитолина Эсливанова, Аня Карандаева алла-аллӑн тытса тӑратчӗҫ…
Куҫарса пулӑш

— Вӑт ҫав Марфа сӑвӑ ҫырнине эпӗ ӑнсӑртран ҫеҫ пӗлтӗм, — терӗ Кӗҫтук, тусӗ каланине илтмӗш пулса.
Куҫарса пулӑш

Пӗлетӗн-и, Марфа та поэтесса пулнӑ иккен!
Куҫарса пулӑш

— А-а, Марфа Дмитриева-и?
Куҫарса пулӑш

Вара Марфа аппа та чӑтса тӑраймарӗ:
Куҫарса пулӑш

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Марфа аппа та васкасах: — Эпӗ шыв кайса ӑсам-ха, — терӗ.
Куҫарса пулӑш

Эсир Марфа аппа-и?
Куҫарса пулӑш

Тыл ӗҫченӗ Марфа Александровна Толмасова 90 ҫулхи юбилейне паллӑ тунӑ.
Куҫарса пулӑш

Юман пек ҫирӗп сывлӑх... // Ҫӗнтерӳ ҫулӗ. http://putpobedy.ru/publikatsii/11516-yu ... -p-syvl-kh

— Марфа, Катя, кӗрӗр-ха пӗрре алтаре, нимӗн те пулмасть.
Куҫарса пулӑш

Типӗ мунча // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Унтан ман ҫине кӑмӑллӑн пӑхса: — Дмитриева Марфа, ҫак шкултан аван вӗренсе тухсан, вӗренме Чӗмпӗре пыр, — терӗ.
Куҫарса пулӑш

Шкула Иван Яковлевич килсе кайни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

— Ҫук, Марфа сан енне ҫаврӑнса та пӑхман, — ман хута кӗчӗ Катя.
Куҫарса пулӑш

Шкула ҫӳреме пуҫлани // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Арзын ачазэнэ Семен, хирачазэнэ — Марфа, — тенӗ пуп, хӑй тутине чалӑштарса кулнӑ пек тунӑ.
Куҫарса пулӑш

Пролог // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика