Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лопухов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нинӑпа пӗрле ҫара Жора Арутюнянц, Толя Лопухов тата Радик Юркин кайрӗҫ.

Вместе с Ниной ушли в армию Жора Арутюнянц, Толя Лопухов и Радик Юркин.

Юлашки кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ҫӗр те виҫӗ ҫамрӑк гвардеецран пурӗ те Нина Иванцова, Ваня Туркенич, Оля Иванцова, Жора Арутюнянц, Радик Юркин, Анатолий Лопухов, Михаил Шишенко тата Валерия Борц кӑна таврӑнчӗҫ.

Из ста трёх молодогвардейцев вернулись только Нина Иванцова, Ваня Туркенич, Оля Иванцова, Жора Арутюнянц, Радик Юркин, Анатолий Лопухов, Михаил Шищенко и Валерия Борц.

Ҫитрӗҫ! // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ҫак пӗтӗм пурлӑха ҫунашкасемпе малтан Лопухов хваттерне, кайран хӑйсен складне, мунчана турттарса килчӗҫ.

Всё это богатство на санках перевезли сначала на квартиру к Лопухову, а потом на свой склад, в баню.

Юр тарӑнччӗ… // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вутӑ тупасси вара тата йывӑртарах пулчӗ, анчах Олег, Жора Арутюнянц, Толя Лопухов, Сергей Тюленин тата Сеня Остапенко кунта та аллисене усмарӗҫ: вӗсем ҫеҫенхирте пӗр пӗчӗкҫӗ те ӑшӑк шахта пуррине пӗлетчӗҫ.

С дровами дела обстояли ещё хуже, но Олег, Жора Арутюнянц, Толя Лопухов, Серёжа Тюленин и Сеня Остапенко и тут не растерялись; они знали об одной мелкой шахтёнке в степи.

Приказ — закон // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Краснодонра Олегӑн часах ҫӗнӗ туссем тупӑнчӗҫ: вӗсем — Сергей Квасников, Ваня Земнухов, Коля Шелупахин, Ульяна Громова, Нина Иванцова, Анатолий Лопухов тата Лина Темникова.

В Краснодоне у Олега было много друзей: Сергей Квасников, Ваня Земнухов, Коля Шелупахин, Ульяна Громова, Нина Иванцова, Анатолий Лопухов и Лина Темникова.

Комсомолец // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Эсир Ленино ялӗнчен-и, Лопухов юлташ?

— Вы из деревни Ленино, товарищ Лопухов?

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Гварди сержанчӗ Лопухов пӗлтерет, — терӗ вӑл юлашкинчен.

— Докладывает гвардии сержант Лопухов, — сказал он в конце.

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак самантра салтаксен ушкӑнӗнче тӑракан гварди сержанчӗ Лопухов, хӑйне шалтан такам тӗртнӗ пекех, тӳп-тӳрӗ тӳрленсе тӑчӗ, кӑкӑрӗ ҫинчи автоматне тата ҫӳлерех ҫӗклерӗ.

В эту минуту гвардии сержант Лопухов, стоявший в группе солдат, как будто кто-то толкнул его изнутри, выпрямился и еще выше поднял автомат на груди.

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пӗррехинче Андрей Лопухов тыткӑна илнӗ нимӗҫе аса илчӗ Олейник.

Олейник вспомнил того гитлеровца, которого когда-то захватил в плен Андрей Лопухов.

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсем патне тара ӳкнӗ Андрей Лопухов чупса ҫитрӗ.

Подбежал разопревший, потный Андрей Лопухов.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Акӑ гварди сержанчӗ Лопухов, — терӗ Дубровка.

— Вот и гвардии сержант Лопухов, — сказал Дубровка.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лопухов сержант ҫинчен, тен, хамӑрах ҫырӑпӑр?

— О сержанте Лопухове, может быть, сами напишем?

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

… Ленӑна ӑсатса ярсан, Андрей Лопухов рота политрукӗ патне кӗрсе, хӑйне большевиксен партин ретне илме ыйтса ҫырнӑ заявлени пачӗ.

…Проводив Лену, Андрей Лопухов зашел к политруку роты и подал заявление с просьбой взять его в ряды большевистской партии.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лопухов, эсӗ-и ку? —

— Это ты, Лопухов? —

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кама вӗлерчӗҫ — йынӑшса, куҫҫуль витӗр кӑшкӑрчӗ Лопухов, мӗн тумаллине пӗлмесӗр, анчах хуйхӑ хӑйне малалла тӗртнине тата юлашки сывлӑшӗ тухиччен, куҫ курми пуличчен мӗн те пулин тума хушнине туйса, сиксе тӑчӗ…

Кого убили» — со стоном, сквозь слезы крикнул Андрей, вскочил на ноги, не зная, что делать, но чувствуя, что горе властно толкает его вперед и велит ему что-то делать, делать до последнего вздоха, до тех пор, пока видят глаза…

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Гварди сержанчӗ Лопухов кунта-и?

— Гвардии сержант Лопухов здесь?

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Андрей Лопухов пахча ҫимӗҫ усрамалли нӳхрепрен пурӑнмалли хуралт йӗркелесе унта кӑмака тунӑ ҫӗрте тата вут-шанкӑ хатӗрлес енӗпе ертсе пычӗ: салтаксене ҫӑкӑртан ытларах ӑшӑ кирлӗ.

Андрей Лопухов руководил оборудованием овощехранилища под жилье, устройством в нем очага и заготовкой дров: солдаты нуждались в тепле больше, чем в хлебе.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Андрей Лопухов чӑтса тӑраймасӑр малалла тухрӗ, салхуллӑн ҫӗрелле пӑхрӗ.

Не выдержав, Андрей Лопухов выступил вперед, мрачно опустил глаза.

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл инҫетренех Андрей Лопухов сассине илтрӗ.

Он еще издали услышал голос Андрея Лопухова.

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӑйне Ерофей Кузьмич нушаран хӑтарнӑранпа Лопухов килне каялла таврӑнасси пирки пӗрмаях шухӑшларӗ тата ҫак пӳртӗн алӑк урати урлӑ ярса пусма майлӑ вӑхӑта аран-аран кӗтсе илчӗ.

После той ночи, когда Ерофей Кузьмич вызволил ее из беды, она постоянно думала о возвращении в лопуховский дом и с трудом дождалась, когда выдался случай переступить его порог.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех