Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫапла ӗнтӗ, ас Лизӑран пӑрӑнатӑн, ӑна асӑрхама пӑрахатӑн…

Куҫарса пулӑш

12. Ыйтусемпе ответсен каҫӗ // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Хӗрсем унӑн историне пӗлнӗ те кашни каҫах, пӳлӗме пурте пӗрле пухӑнсан, Лизӑран паянхи кун мӗнле иртни ҫинчен, вӑл Виктора курнипе курманни ҫинчен тата вӑл малашне мӗн тума шухӑшлани ҫинчен ыйтма тытӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

11. Иртнӗ ҫуркунне // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Виктор Лизӑран виҫӗ ҫул аслӑрах пулнӑ, анчах Лизӑна вӑл хӑй унран нумай аслӑрах пек, Виктор халь ача кӑна пулнӑ пек, ҫавӑнпа та вӑл хӑйсем хушшинче пулса иртни мӗн тери телей иккенне ытла тӳрех ӑнланма пултараймасть пек туйӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

11. Иртнӗ ҫуркунне // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Вара Завьялов, Лизӑран маларах иртсе, унӑн ҫулне пӳлсе лартать.

Куҫарса пулӑш

10. Ҫинҫе кӑна ҫутӑ пайӑрки // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

— «Эпӗ, Павлова Олеся Ивановна, хам хӗрӗмрен, Лизӑран, яланлӑхах сивӗнетӗп, точка.

— «Я, Павлова Олеся Ивановна, навсегда отрекаюсь от моей дочери Лизы, точка.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Эсир йӑнӑшмастӑр-и? — ыйтрӗ вӑл Лизӑран.

— А вы не ошиблись? — спросил он Лизу.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Куҫӗсене Лизӑран тартса, Анохин черккесене эрех тултарчӗ, ҫутӑра йӑл-йӑл туса тӑракан черккине ҫӗклерӗ.

Избегая смотреть ей в глаза, Анохин разлил вино, поднял мерцающую на свету рюмку.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫыру пур Лизӑран, Анна Ивановна ҫывӑрмалли пӳлӗме чупнӑ пек йӑпӑртатса (пысӑк хуҫалӑхра ӗҫ нумай пирки, вӑл качча тухнӑ кунранпах ҫапла ҫӳрет) кӗрсе кайрӗ те айккинчен чӗрсе уҫнӑ конверт илсе тухрӗ.

— От Лизы письмо, Анна Ивановна прошла в спальню снующей иноходью (так всегда ходила она, с первого дня замужества придавленная большим хозяйством), вынесла надорванный конверт.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Мӗншӗн эсӗ вӗсен пуҫне ҫавӑрма шут тытрӑн-ха? — тесе ыйтнӑ вӑл Лизӑран, — акӑ мӗн каласшӑн эпӗ сана: питне шуратни сана питӗ килӗшет; эпӗ, хӗрарӑмсен туалечӗн вӑрттӑн енӗсене пӗлместӗп, анчах эпӗ сан вырӑнта пулсан, пите пӗрмаях шуратса ҫӳренӗ пулӑттӑм; нумайах мар, ҫиелтен кӑна», — тенӗ.

«Что тебе вздумалось дурачить их? — спросил он Лизу. — А знаешь ли что, белила право тебе пристали; не вхожу в тайны дамского туалета, но на твоем месте я бы стал белиться; разумеется, не слишком, а слегка».

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Лизӑна Настя пӑхса пулӑшса тӑнӑ, вӑл Лизӑран аслӑрах пулнӑ, анчах Лиза пекех ҫӑмӑлттай хӗр пулнӑ.

За Лизою ходила Настя; она была постарше, но столь же ветрена, как и ее барышня.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936