Шырав
Шырав ĕçĕ:
Самай вӑхӑтранпах ӗҫлет ӗнтӗ вӑл Михха патӗнче кучерта, анчах малти пӳрте нихҫан та чӗнмен ӑна.
V // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.
Ун патӗнче вара эпӗ кучерта ҫӳрерӗм… анчах хулара мар — унта унӑн урӑххисем пулнӑ, кунта, ялта.У него-то вот я кучером и ездил… да не в городе — там у него другие были, а в деревне.
Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.
— Упа ҫури илес теместӗр-и, улпутӑм? — сӗнет мана хам патӑмра кучерта пурӑнакан Энтри.— Барин, хотите вы взять медвежонка? — предлагал мне мой кучер Андрей.
Упа ҫури // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 30–35 с.
Ҫамрӑк чухне Сашка кучерта ҫӳренӗ, анчах та юлашки кунӗсенче, вӑйран тайӑнса витӗрех курми пулнӑ пирки, конюха куҫнӑ.В молодости Сашка кучеровал, но под исход жизни, теряя силу и зрение, перешел в конюхи.
14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
«Кучерта ҫӳреме пыратӑн-и?» тет.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
- 1