Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӗр атте-аннерен ҫуралса ӳснисем те, пур-ҫук пурлӑха пайлама тӑрса, ӗмӗр каҫарми тӑшмансем пулса тӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Шӑнкӑр-шӑнкӑр ҫӑлкуҫ… // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 55–68 с.

Ҫапла пулин те, халь ҫак икӗ чуна, Тоньӑпа унӑн хӗрне, пӑрахса хӑварса питех те тӗрӗс мар ӗҫ тӑвассӑн туйӑнать, питех те пысӑк йӑнӑш тӑвассӑн, никам каҫарми айӑпа кӗрессӗн туйӑнать…

Куҫарса пулӑш

XVIII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Эппин, вӑл — каҫарми тискер ӗҫ тунӑскер.

он — преступник.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ӗмӗр каҫарми ҫылӑх.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Эпир вӗсене — ваттисене те, ҫамрӑккисене те ҫапла каларӑмӑр: епле те пулин анчӑк ӗҫлеме кайсан, нихҫан каҫарми ылханатпӑр.

Мы им так и сказали, и молодым и старикам: если которая сука пойдет работать в депо — ну, проклянем без снисхождения!

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Анчах хӑш чухне вӑл тутине хӗссе тытать, сӑмахӗсене, пӗрин ҫине тепӗрне тире-тире шӑрҫаланӑ пек, ҫине-ҫине каласа, хӑватлӑ шухӑшӗле ҫыхӑнтарать, куҫӗ канӑҫсӑр йӑлкӑша-йӑлкӑша илет, ҫавӑн пек чух вара Палюк такама нихҫан каҫарми ҫилленнӗ пек туйӑнса каять.

Но когда он сжимает губы или говорит резко и быстро, словно бусы, нанизывает слово на слово, глаза его вспыхивают гневно и решительно, и кажется, что Палюк рассердился на весь белый свет и нет от него никому прощения…

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫарми ҫылӑхлӑ — пӗлетӗп.

Пожалуй, ты меня и простить не в силах…

Пиллӗкмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Ровоама хаджие Огнянов пирки ҫакӑн пек ирсӗр элек сармашкӑн пӗртен пӗр сӑлтав пулӑшрӗ, Огнянов ун патне пӗрре те килсе курса хисеп кӑтартмарӗ, ҫапла килсе курманни хӗр-манаха хисеплемен пек, тӑрӑхланӑ пек пулса тӑчӗ, хӗр-манах ӑна каҫарми тӑшман вырӑнне хура пуҫларӗ.

Главной, а может быть, и единственной причиной, побудившей Хаджи Ровоаму распространить столь гнусные слухи об Огнянове, послужило то обстоятельство, что он не почтил её своим посещением; этим он нанес кровное оскорбление ее честолюбию и нажил в ее лице опасного врага.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.