Шырав
Шырав ĕçĕ:
Мӗнле хӑтӑлса тухмалла-ши ҫав алӑсенчен, халӗ телейпе йӑлкӑшса ҫӳрекен ҫуткӑм хура питлӗ Катеринӑн; вӑл кухньӑна хӑраса кӗчӗ, анчах унӑн хура та нӳрлӗ куҫӗсенче ҫӗнтерӳллӗ шухӑлӑх ҫаплипех выляса тӑни сисӗнет!
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Катеринӑн хальхинче хӑлха ҫакки ҫук, тӑхӑнасса та вӑл хӑй ҫине ахаль пусмаран ҫӗлетнӗ ҫӳхе те ҫӗтӗлнӗ кӗпе ҫеҫ тӑхӑннӑ.У Катерины не было сейчас сережек, она была одета в рваное платье из простого ситца.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Катеринӑн уҫӑ та янӑравлӑ сасси каллех питӗ салхуллӑн илтӗнет:И вот опять грустно звучит ясный, родной голос Катерины-матери:
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Пӑрахут ураписен хупӑлчисем, пӑрахут урапи пристань еннелле пӑтранчӑк шыв сирпӗтсе ҫаврӑнни курӑнса кайнӑ; кӗпӗрленсе тӑракан халӑхӑн пичӗсене кӗҫех тӗтӗм хупланӑ, унтан хӑранӑ Катеринӑн макӑракан пит-куҫӗ вӗлтлетсе иртнӗ, тепӗр минутран вара пристаньпе пӑрахут хушшинчи пӑтранчӑк шыв лаптӑкӗ 2 — З чалӑша та ҫитнӗ.
II // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Катеринӑн чӗри ҫурӑлса каяс пек тапать, хӑех илтет вӑл, унӑн пӗтӗм ӳт-пӗвӗ тӑрӑх «тук-тук!» сасӑ янӑраса каять.Сердце ее хотело разорваться на части, по всему ее телу слыхала она, как проходили звуки: тук, тук.
III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Хӑнасем пани Катеринӑн шурӑ сӑн-питне, нимӗҫ бархачӗ пек хура куҫхаршийӗсене, чаплӑ пуставран ҫӗлетнӗ тумне, сенкер пурҫӑн кӗпине, кӗмӗл таканлӑ аттисене пӑхса тӗлӗннӗ; анчах пуринчен те ытла Катеринӑпа пӗрле унӑн ватӑ ашшӗ килменнинчен тӗлӗннӗ.
I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Ҫулталӑк пуҫланчӗ анчах, Катеринӑн медальсен пухмачи ҫӗнӗ ҫитӗнӳсемпе тулсах тӑрать.
Медальсен пухмачӗ тулсах пырать // ЕКАТЕРИНА ГРИГОРЬЕВА. «Тӑван Ен», 19-20№, 2016.03.18-24
- 1