Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йынӑшни (тĕпĕ: йынӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Никам ахлатни те, йынӑшни те илтӗнмен.

Куҫарса пулӑш

Вуннӑмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

— Ива-а-ан… — йынӑшни илтӗнчӗ юнашарах.

Куҫарса пулӑш

«Вилнӗ-шим эпӗ?..» // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Сыв мар чухне йынӑшни пек каласа ячӗ Ҫтаппан.

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ваҫиле калаҫма та пултараймасть, унран вӑйсӑррӑн йынӑшни ҫеҫ тухать.

Куҫарса пулӑш

Асӑну // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Йынӑшни, тӑсӑлса пыраканскер, илтӗнет те илтӗнет.

Куҫарса пулӑш

Вилӗм йыхравӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

— А-а-ах! — кӗтмен ҫӗртен малта йынӑшни илтӗнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Вилӗм йыхравӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Ун шавӗнче Анатолий Семеновича анчӑк йынӑшни илтӗннӗн туйӑнса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 306–337 с.

Тимӗр тӑлӑ сасси янӑранӑ кунта, йынӑшни, ылханса вӑрҫни илтӗннӗ.

Куҫарса пулӑш

VI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Пире хирӗҫ килекен пӗр пысӑк автобус тем пирки кӑшт чарӑнса тӑрсан, машина ӑшӗнчен аманнӑ салтаксем ахлатса йынӑшни илтӗнчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 93–104 с.

Ку шуйттансем хыҫӗнчен, инҫех мар, чун-чӗрене хӗссе ыраттарса кӑшкӑрнӑ сасӑсем, макӑрни, йынӑшни, ӳлени илтӗнсе тӑрать.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Кӗтесрен сайра-хутра йывӑррӑн йынӑшни илтӗнет.

Из угла изредка доносился тяжелый стон.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Унӑн сӑмахӗсене тӗрлӗ сасӑллӑ ӳхӗрӳ тискеррӗн шаплаттара-шаплаттара хуҫрӗ, — этем кӑшкӑравӗ мар, шӑна йынӑшни тейӗн.

Разноголосый вой бешено прихлопнул его слова, точно это был не крик человека, а стон мухи.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Залра ҫынсем хулен йынӑшни, ура сассисем тата уйрӑм ҫынсем калаҫаканни ҫеҫ илтӗнекен пулчӗ.

В зале слышались тихие стоны, шаги и одинокие голоса людей, гасивших пожар.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хыҫалта лаша ури сассисем чаклатаҫҫӗ, лашасем тулхӑрни илтӗнет, ҫынсем йынӑшни, вӑрҫса кӑшкӑрни янӑрать.

Сзади цокали копыта, слышался лошадиный храп, раздавались стоны, ругань.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Искусственнӑй майпа организма кирлӗ апат-эмел паракан сестра куншӑн шутсӑр хытӑ савӑнчӗ, хӑйне тӗлӗнмелле ырӑ ӗҫ тунӑ пек туйӑнчӗ, мӗншӗн тесен ҫын хальхинче йынӑшни вӑл вилӗме ҫӗнтернине пӗлтерет-ҫке.

Куҫарса пулӑш

Тинӗс госпиталӗнче // Валентин Бурнаевский. Чӑваш литературин антологийӗ: пӗрремӗш том. Проза. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2003. — 551 с. — 275–281 с.

Пӳртре каллех хӗрлӗ сухаллӑ староста ӗсӗклесе йынӑшни илтӗнсе кайнӑ.

И снова раздались стоны и всхлипывания рыжебородого:

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Такам йынӑшни илтӗнсе кайнӑ.

Раздался стон.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Анчах хӑлхара чирлӗ красноармеец йынӑшни тата нимӗҫ хӑрӑлтатса ахӑлтатни вӑрах вӑхӑт хушши янраса тӑчӗ.

Но ещё долго в ушах стояли стон больного красноармейца и хриплый хохот фашиста.

Йӗплӗ пралук леш енче // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Икӗ сехет иртсен, римлянсем хӑйсен палаткисене кайса пӗтрӗҫ, вара ҫапӑҫу хирӗн хӑрушӑ шӑплӑхӗнче аманнисемпе вилекеннисем йынӑшни ҫеҫ илтӗнсе тӑчӗ.

Два часа спустя римляне ушли в свои палатки, и мрачное молчание поля битвы, освещаемого печальными лучами луны, нарушалось только стонами раненых и умирающих.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эвтибидӑн пуҫӗ усӑннӑ, кассӑн-кассӑн йывӑррӑн йынӑшни ҫеҫ вӑл вилменнине кӑтартнӑ.

Эвтибида склонила голову на грудь, и если бы не тяжелые, прерывистые стоны ее, можно было подумать, что она уже умерла.

XXI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех