Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӑванӗсене курса савӑнас шухӑшӗ килнӗ май, Еремейӗн чӗрине кӑмӑллӑ ӳкерчӗксем тухса тӑраҫҫӗ: хохлушкӑсен тутӑр ҫыхнӑ пуҫӗсем, явлӑксем, йывӑр атӑсем, эрешлесе сӑрланӑ пӳртсем, сӗтелсем ҫинчи варениксем, галушкӑсем, эрех, сӗтел хушшинче тата ырӑ кӑмӑллӑ та савӑнӑҫлӑ ҫынсем — Гридкосем, Остапсем, Дуньӑсем, Маруҫӑсем.

И от сладкой мысли свидания у Еремея рисуются приятные сердцу картины: повязанные головы хохлуш, хустки, тяжелые чеботы, расписная хата, на столе вареники, галушки, горилка, а за столом разгоревшиеся, добродушные, веселые и «ледащие лыца» Грицко, Остапов, Дунь и Марусенек.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.