Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Вӗлернин (тĕпĕ: вӗлер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуҫ каснин, вутта пӑрахса ҫунтарнин, ҫакса вӗлернин, чӗрӗллех ҫӗре чикнин, шалҫа ҫине лартнин шучӗ те ҫукчӗ ун чухне.

Куҫарса пулӑш

Ҫӑкӑр-тӑвар — хире-хирӗҫ // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Ольга каланӑ тӑрӑх, нӑрӑсене наркӑмӑш сапса вӗлернин те усси ҫук.

По словам Ольги, бессмысленно также и травить жуков.

Сӗнтӗрвӑррисене сар нӑрӑсем тарӑхтараҫҫӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/32019.html

Вӑл ҫак ӗҫе хутшӑнни уншӑн кӑмӑллах мар кӑткӑслӑхсем кӑларса тӑратассине Гент пӗлет, анчах вӑл ҫынсене сӑлтавсӑр тата тертлентерсе вӗлернин куравҫи пулма пултараймасть.

Он знал, что его вмешательство может вызвать весьма неприятные осложнения, но не мог оставаться безучастным зрителем несправедливой и мучительной казни.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Бевенер Гонаседа вӗлернин сӑлтавӗ — Гонасед Ласурс юрӑҫӑн телейлӗ юратуҫи пулни.

Бевенер убил Гонаседа за то, что он был счастливым возлюбленным певицы Ласурс.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

Сунарҫӑн тӗм хушшине чиксе хунӑ ӳчӗ Клуста пӗр чӗптӗм те канӑҫсӑрлантармасть; вӑл хӑй вӗлернин хутаҫӗнчи тӑварланӑ какайпа тата типӗтнӗ ҫӑкӑрпа васкамасӑр апатланчӗ.

Труп охотника, засунутый в кусты, нисколько не беспокоил Клуста; он спокойно завтракал солониной и сухарями своей жертвы.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Ӑнланмалла: хӑйсене хӑйсем вӗлернин сӑлтавӗсене пӗлме ҫук, мӗншӗн тесен ҫыру тексчӗ, ӑслӑн-тӗплӗн хайланӑскер, утравҫӑсем ӑсран тайӑлнине е вӗсене «усал кӗрсе вырнаҫнине» мар, хальлӗхе уҫса парайман темӗнле сӑлтавсен мӗлкине ҫеҫ кӑтартаять.

Разумеется, причины самоубийства непостижимы, так как текст письма, написанного вполне здраво, указывает не на сумасшествие или «одержимость демонами», а лишь на следствие неких причин, покуда еще не выясненных.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

«Сӑнавҫӑ», хӑйсене хӑйсем ушкӑнпа вӗлернин версине йышӑннӑскер, чи малтанах «Виола» капитанӗн кӑтартӑвӗсене тӗпе хурать.

«Наблюдатель», стоявший за коллективное самоубийство, придерживался, главным образом, показаний капитана «Виолы».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Следстви материалӗсенчен те вӗлернин сӑлтавӗ уҫҫӑн курӑнмасть.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Гвоздена, персе вӗлерни патне ҫитсен, вӑрахчен шутларӗ: ҫырнине ик-виҫӗ хут ҫура-ҫура пӑрахрӗ, унтан каллех ҫырма тытӑнчӗ, мӗншӗн тесен кашни пуплев пушшӑн тухнӑ пек, персе вӗлернин сӑлтавӗ ҫителӗксӗр те ӗнентерӳллӗ мар пек туйӑнчӗ ӑна.

Но когда дошел до расстрела Гвоздена, задумался; раза два или три он рвал листки и начинал писать снова, потому что каждое слово казалось ему пустым, а доводы, которые он приводил, неубедительными.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗскӗн Вернон вилес умӗн хут ҫырма ӗлкӗрнӗ, вӑл унта хӑйне вӗлернин вӑхӑтне, сӑлтавне, вӗлерекенӗн ятне кӑтартнӑ.

Несчастный Вернон перед смертью успел написать записку, где указывал время, и причину убийства, и имя убийцы.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Лешӗн, нумаях пулмасть чикӗре вӗлернин.

Того, что недавно убили на границе.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ҫынсене вӗлернин калама ҫук ирсӗр картини, вилекенсем кӑшкӑрни тата хӑрӑлтатса сывлани, черетре тӑракансем ӳлесе ҫухӑрни — ҫак чӑтма ҫук хӑрушӑ, чуна тӑвӑнтаракан тискерлӗхе курни халӑх ушкӑнне часах салатса ячӗ.

Отвратительнейшая картина уничтожения, крики и хрипы умирающих, рев тех, кто дожидался очереди, — все это безмерно жуткое, потрясающее зрелище разогнало людей.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗлернин тӑванӗ пӗр сиккеленмесӗр ларчӗ тата ялан леш ҫыран ҫине тинкерсе пӑхрӗ.

Брат убитого сидел не шевелясь и пристально глядел на тот берег.

XXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех