Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ваттӑм (тĕпĕ: ватӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Э-эх, ваттӑм ҫитрӗ-ҫке!

Э-эх, стар я!

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вата батько ыйтрӗ хӑйӗн Ҫывӑх тусӗ-йышӗнчен: — Мӗн тӑвас пулать халь манӑн Ваттӑм ҫитнӗ кунсенче?

Старий батько спитав дiтей: «Що ж менi робити?»

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ваттӑм та ҫитрӗ ӗнтӗ манӑн, — тесе, куҫҫуль кӑларчӗ вӑл манпа калаҫса пӗркун, — хальхи пек пӗр пӗччен пурӑнса курманччӗ-ха, терӗ.

— Уже и старость моя стала, — однажды сказала она мне со слезами, — а в таком одиночестве я ещё не жила.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех