Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Арчасенче (тĕпĕ: арча) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анат енчи чӑвашсем улача кӗпесене анатрисенчен чылай каярах тӑхӑнма пуҫланӑ пулнӑ — арчасенче ухтарса ӗлӗкхи шурӑ кӗпесем, эрешсем ҫителӗклех тупнӑ.

Промежуточные чуваши на пестрядь перешли позднее низовых, и в бабушкиных сундуках нашлось много хороших белых рубах и предметов украшения.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Ҫӳлӗ хыҫлӑ тӑватӑ пукан, стенасем ҫумӗнче тимӗрпе кӑшӑлланӑ арчасем, ку арчасенче повет судне панӑ элеклӗ хутсене кулисемпех усраҫҫӗ.

Четыре стула дубовые с высокими спинками; возле стен сундуки, кованные железом, в которых сохранялись кипы поветовой ябеды.

IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Ҫав арчасенче хӑй кӑна пӗлекен никамах та кирлӗ пулман пиншер япаласем выртнӑ.

В сундуках этих были тысячи таких предметов, о которых никто в доме, кроме ее, не знал и не заботился.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн пӳлӗмне тултарса ларакан арчасенче темле япала та пурччӗ.

В сундуках, которыми была наполнена ее комната, было решительно все.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл яланах мӗн те пулин тӑвать: е чӑлха ҫыхать, е хӑйӗн пӳлӗмне тултарса ларакан арчасенче чакаланать, е кӗпе-йӗм шутне ҫырать тата эпӗ: «генерала тухас пулсан, ытарма ҫук хитре хӗре качча илетӗп, хам валли ҫӳрен лаша туянатӑп, кӗленче ҫурт туса лартатӑп та Карл Иваныч тӑванӗсене Саксонирен ҫырупа чӗнсе илетӗп» тенине е ҫавнашкал пули-пулми сӑмахсене итленӗ май: «ҫапла, улпутӑм, ҫапла» текелетчӗ.

Всегда она бывала чем-нибудь занята: или вязала чулок, или рылась в сундуках, которыми была наполнена ее комната, или записывала белье и, слушая всякий вздор, который я говорил, «как, когда я буду генералом, я женюсь на чудесной красавице, куплю себе рыжую лошадь, построю стеклянный дом и выпишу родных Карла Иваныча из Саксонии» и т. д., она приговаривала: «Да, мой батюшка, да».

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Арчасенче нумай вӑхӑт хушши выртнӑ юбкӑсенчен, мундирсенчен тата тутӑрсенчен нафталинпа темӗнле йывӑр-пылак шӑршӑ перет.

От слежавшихся в сундуках юбок, сюртуков и шалек пахло нафталином и еще чем-то сладко-тяжелым, — так пахнут старушечьи затасканные канунницы.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех