Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эпӗ иконӑсен пысӑкӑшне тата вӗсене мӗнле ӗҫленине кура, вӗсен хакне хӑвӑрт пӗлсе астуса ҫитрӗм, турӑ амӑшсен иконӗсенче мӗнле ӑрасналӑхсем пуррине пӗлсе ҫитрӗм, анчах святойсем мӗнтен усӑллине пӗлсе ҫитме ҫӑмӑлах марччӗ.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Амӑшсен чӗри паллӑ ӗнтӗ: ҫӑмартасем ҫапла хӳтлӗхсӗр выртнинчен тӗлӗнчӗ, хӗрхенчӗ те лашана аяккине илсе кайрӗ.
Текерлӗк // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 51–53 с.
Страницăсем:
- 1