Шырав

Шырав ĕçĕ:

Абрамов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ӑна Леонид Абрамов экскурсовод ертсе пычӗ.
Куҫарса пулӑш

Мӑкӑр кӗперӗпе Китайран килнӗ туристсем паллашнӑ // Вероника ИВАНОВА. http://kanashen.ru/2023/09/15/%d0%bca%d0 ... bc-%d0%bf/

«Кӗрешӳ» мелӗнче тупӑшассинче хӑйсен виҫисенче пурне те ҫӗнтерсе пьедесталӑн чи ҫӳлти картлашки ҫине Давид Крысов, Евгений Абрамов (Ҫӗнӗ Пӑва), Роман Иванов (Аслӑ Шӑхаль) хӑпарнӑ.
Куҫарса пулӑш

Ентешсене асӑнса // Елчӗк Ен. http://елчекен.рф/2023/03/17/%d0%b5%d0%b ... %81%d0%b0/

2022 ҫулхи ӗҫ кӑтартӑвӗсемпе Лариса Головина (ӗне сӑвакан оператор), Алевтина Перцева (пӑру пӑхакан оператор), Владислав Изратов (тракторист), Вячеслав Капламов (комбайнер), Юрий Сусметов (водитель), Борис Кузьмин (ӗне сӑвакан оборудование ӗҫлеттерекен) «Професси енӗпе чи лайӑххи» ята тивӗҫрӗҫ, Надежда Трифонова (выльӑх-чӗрлӗх пӑхакан), Альбина Сусметова, Людмила Соловьева (тӗрлӗ ӗҫсене хутшӑнса ӗҫлекенсем), Валерий Пыркин (механик-диспетчер) кооперативри Хисеп хӑми, Людмила Перцева (1-мӗш бригада), Алексей Васильев (2-мӗш бригада), Анатолий Романов, Ирина Павлова, Леонид Головин (3-мӗш бригада) ячӗсем бригадӑри Хисеп хӑми ҫине ҫырӑнчӗҫ, Анатолий Мижеров, Леонид Головин, Владимир Васильев, Сергей Абрамов механизаторсене ҫуркуннехи уй-хир ӗҫӗсене пурнӑҫланӑ ҫӗрте тухӑҫлӑ ӗҫленӗшӗн тав турӗҫ, Лидия Капламовӑпа Алевтина Марковӑна, Сергей Смирновпа Станислав Соловьева тивӗҫлӗ канӑва тухнӑ ятпа саламларӗҫ.
Куҫарса пулӑш

Йӗркелӗх, ӗҫлӗх — чи кирли // Светлана АРХИПОВА. http://елчекен.рф/2023/02/14/%d0%b9e%d1% ... %bb%d0%b8/

Ҫав каҫхине Мирон ӑна Абрамов пирки кӳрентермелле сӑмахсем каласа тӑкрӗ, кӑшкӑрнӑ пекех калаҫрӗ, ӑна лакей вырӑнне хунӑ пекех урипе те тапса илчӗ: — Эсӗ ухмаха ертӗн-им? — кӑшкӑрчӗ вӑл; ҫилленнипе унӑн сӑмси те хӗрелсе кайрӗ.
В тот же вечер Мирон из-за Абрамова устроил ему оскорбительную сцену, почти накричал на него, даже топнул ногою, как на лакея: — Ты с ума сошёл? — кричал он, и нос его покраснел со зла.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Абрамов ҫавӑн пекех ответ пачӗ:
Абрамов ответил всё с тою же улыбкой:

— Мана, старике, илетӗр-и? — ыйтрӗ Абрамов ҫемҫен кулса, — Яков ӑна илмесӗр тӑма пултарайман.
— Возьмёте меня, старика? — спросил он, улыбаясь, — Яков не посмел отказать ему.

Тепӗр икӗ уйӑхран, хулара каллех Носков курӑнсан, фабрикӑна ҫӳҫне яп-яка хырса янӑ, сарӑхса, начарланса кайнӑ Абрамов пырсан, вӑл тата ытларах хӑрама тытӑнчӗ.
Его страх возрос ещё более месяца через два, когда снова в городе явился Носков, а на фабрике — Абрамов, гладко обритый, жёлтый и худой.

Седов, яланах таса тумланса ҫӳрекен, ҫамрӑк мар ҫын; сӑпайлӑ, хаваслӑ слесарь Крикунов; кӑмӑла каякан Абрамов, юрӑҫӑ, вашават, пур ӗҫе те тума пултаракан ҫын.
Седов, всегда чисто одетый и уже немолодой; вежливый, весёлый слесарь Крикунов; приятный Абрамов, певец и ловкий, на все руки, работник.

Тепӗр кунтан Роджерс Ларри патне: «Хулара лӑпкӑ, Абрамов учитель арестантсен ҫуртӗнче шатраллӑ тифпа чирлесе вилчӗ», — тесе телеграмма пачӗ.
Через день Роджерс телеграфировал Ларри: «В городе тихо, учитель Абрамов умер в арестном доме от сыпняка».

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ассӑн сывласа илсе, Абрамов пуҫне кивелсе якалнӑ сӑсар ҫӗлӗкне тӑхӑнчӗ те тухса кайрӗ.
Тяжело вздохнув, Абрамов напялил на голову потертую бобровую шапку и вышел.

Вӗсем панӑ сире пур тӗрлӗ преступленисем те тумалли правӑсене, — терӗ малалла Абрамов тарӑхса.
Это они дали вам права на все преступления, — гневно продолжал Абрамов.

— Эпӗ Архангельска кайса килтӗм, — хушса хучӗ Абрамов.
— Я ездил в Архангельск, — прибавил Абрамов.

— Пӗртен-пӗр хӗрӗм, — малтанхи пекех шӑппӑн каларӗ Абрамов.
— Единственная, — так же глухо повторил Абрамов.

— Ҫапла, пӗлнӗ, — ҫирӗплетрӗ шӑппӑн Абрамов.
— Да, знала, — глухо отозвался Абрамов.

Абрамов Роджерс ҫине, унӑн ҫӑмламас куҫхаршисене, щётка евӗрлӗ хытӑ хӗрлӗ мӑйӑхне, карланкӑ мӑкӑрне, сӑмси ҫинчи кӑвак шӗпӗнне, пӗрремӗш хут курнӑ пек, кураймасӑр пӑхать.
Абрамов в оцепенении смотрел на Роджерса, будто впервые видя его клочковатые брови, усы в щеточку, кадык, большую синюю бородавку на носу.

Комендатурӑна кӗнӗ ҫӗрте ӑна дежурнӑй адъютант чарчӗ те приемнӑйра Абрамов ларни ҫинчен пӗлтерчӗ.
У входа в комендатуру его остановил дежурный адъютант и доложил, что в приемной сидит Абрамов.

Чӑваш наци конгресӗн вице-президенчӗ Валентин Абрамов шупашкарсен Хусан чӑвашӗсенчен вӗренмелли нумаййи ҫинчен каларӗ.
Куҫарса пулӑш

Мӑн асаттесен вӑй-хӑвачӗ — «Хусан чӑвашӗсенче» // Олег АЛЕКСАНДРОВ. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 4 стр.

Волостновпа пӗрле тӗлпулӑва Тольяттири уйрӑм резерв казак ҫарӗн атаманӗ Евгений Владимирович Шарафанов, ҫак ҫарти старейшинӑсен канашӗн председателӗ Владимир Иванович Абрамов тата Пӗрлешӳллӗ Нацисен Организацийӗн Тӗнче король академийӗн хисеплӗ академикӗ, йӗркеленӗ преступноҫпа кӗрешекен комитет председателӗн советникӗ Петр Иванович Сысоев генерал-лейтенант килнӗ.
Куҫарса пулӑш

Туслӑх тата пулӑшу // Иршат Хамидуллин. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 3 стр.

Вӑл кулленхи ӗҫ текенскерпе паллашма та ӗлкӗрейменччӗ, ҫамрӑк та именчӗк каччӑ, ватӑ Абрамов колхозник ывӑлӗ, килсе ҫитрӗ, пӗр ури ҫинчен теприн ҫине пускаласа, вӑл именсе калаҫма пуҫларӗ:
Не успел он в правлении разобраться с тем, что называют текущими делами, как пришел молодой и смущенный парень, сын старого колхозника Абрамова, переминаясь с ноги на ногу, стеснительно заговорил:

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

«Строительная корпорация» ертӳҫи Николай Абрамов Патшалӑх Думине депутат кандидачӗ пулнӑ вӑхӑтра пирӗн патӑмӑра кӗнӗччӗ вӗсем.
Куҫарса пулӑш

Чӗмпӗр тӑрӑхӗнче пурӑннӑ ҫулсем // Анна Никонорова. «Канаш», 20(1369)№, 2016.05.20

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика