Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Мускаври пӗлӗшӗсен сывлӑхӗшӗн ӗҫрӗҫ, апат лайӑх пӗҫерсе панӑшӑн камериера ырласа алӑ ҫупрӗҫ, яланах унран чӗрӗ frutti di mare ыйтрӗҫ; камериер хулпуҫҫине сиктеркелерӗ, урисене шартлаттарчӗ, вӗсен пӳлӗмӗнчен тухсан, пуҫне сулкаларӗ, пӗрре вара, ассӑн сывласа, poverrtti! (мӗскӗнсем!), тесе те каласа хучӗ.

Пили за здоровье московских приятелей, рукоплескали камериеру за вкусное блюдо рыбы и всё требовали от него живых frutti di mare; камериере пожимался и шаркал ногами, а выходя от них, покачивал головой и раз даже со вздохом шепнул: poveretti! (бедняжки!).

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.