Шырав
Шырав ĕçĕ:
due (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Il fаut avouer due les votres ne se mouchent pas du pied non plus тет кавалерист, пуҫ тайса тата хӑйне ҫав тери тӗлӗнмелле ӑслӑ ҫын вырӑнне хурса.
16 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.
Леш ҫавӑнтах тӗме хыҫне чӑмрӗ — вара унтан, хутланса ларса, куҫӗсене хӗссе пуҫне пӑрчӗ те мӗнпур вӑйпа: — Una… due… е trе! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.
XXII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Анчах Панталеоне сасартӑк чӗтренсе илчӗ, малалла вӑр-вар утса тухрӗ, чӗтрекен аллисемпе кӑкрине ҫапрӗ те хӑйӗн хутӑш чӗлхипе: «а lа lа lа… Сhе bestialita! Deux zeuh'ommes somme ca due si lattono — реrche? Сhе oiavalo? Andate a cosa!» тесе кӑшкӑрса ячӗ.
XXII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Страницăсем:
- 1