Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳксенех (тĕпĕ: ӳк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
…Малтанхи юр ӳксенех эпӗ аттен икӗ кӗпҫеллӗ пӑшалне илтӗм те ирех ял хыҫнелле тухса утрӑм: калча ҫинче мулкачсем нумай, ҫӗнӗ юрпа тытма вӗсене питӗ ҫӑмӑл.

Куҫарса пулӑш

Сунарҫӑ чунӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 116–122 с.

— Ашхабада арӑм патне ҫитсе ӳксенех аптрамастӑпха, — терӗ вӑл ашсӑр купӑста шӳрпине кашӑк тӑррипе пӗчӗккӗн сыпнӑ май.

Куҫарса пулӑш

Ӑшӑ шыракан арҫынпа ятсӑр хӗрарӑм // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 61-74 с.

Тухса ӳксенех, савӑннипе кӗҫех макӑрса яраттӑм.

Куҫарса пулӑш

Хӑвӑл йӑмра // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 74–85 с.

Вӑл ҫӗре ӳксенех вилнӗ.

После падения из окна она погибла на месте.

Ҫӗнӗ Шупашкарта ача ҫуратмалли ҫурт чӳречинчен хӗрарӑм ӳкнӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/32442.html

Ӳксенех аманнӑ суранӗсем ыратнине тӳссе поезд иртсе кайиччен выртмалла пулнӑ.

Выбросившийся на полотно должен был сейчас же лечь и, подавляя боль от ушибов, ждать, пока поезд не прогрохочет над ним.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Астӑватӑп, юр ҫине йывӑррӑн ӳксенех ӑҫта эпир, кам енне ӳкрӗмӗр тесе шухӑшласа илтӗм.

Тяжёлый шлепок о снежную поляну и острая мысль: где мы, на чьей стороне упали?

Клава анне // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 188–197 с.

Анчах лампа ҫути ун пичӗ ҫине ӳксенех, вӑл Джемма еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Но как только свет лампы ударил ему в глаза, он повернулся.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ирхине, пирвайхи хӗвел пайӑрки ӳксенех, пӗр ҫитмӗл рабочи, мухмӑрларахскерсем, хуҫа ертсе пынипе, хураха кайнӑ пек, юрласа, шӑхӑрса, шавласа Ока хӗррине кайрӗҫ.

А с первым лучом солнца человек семьдесят рабочих во главе с хозяином шумной ватагой пошли, как на разбой, на Оку, с песнями, с посвистом, хмельные.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ӳксенех турачӗсемпе чечекӗсем чӗтӗрекелесе тӑчӗҫ те унтан чарӑнчӗҫ.

Подрожали ветки и цветы после падения и остановились.

Ҫӗмӗрт // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Надежда Самойловна, чӑн та, колхоз председателӗпе калаҫса татӑлчӗ, пирвайхи юр ӳксенех вара Мартика ачасем хӑйсемех колхоз фермине ҫавӑтса кайса ячӗҫ.

Надежда Самойловна договорилась с председателем колхоза, и ребята сами, как только выпал первый снежок, отвели Мартика на колхозную ферму.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ашшӗ-амӑшӗнчен куҫнӑ, уҫӑмлӑ мар «пулма пултараслӑхра» тӗлӗрекен вӑйсем, ҫутӑ пайӑрки пӗрре ӳксенех хирӗҫ ҫӗкленме хатӗрскерсем, таҫта чӗре тепӗнче, вӑрттӑн ҫӗрте ним хускалмасӑр выртнӑ.

Нетронутыми лежали где-то в таинственной глубине полученные по наследству и дремавшие в неясном существовании «возможностей» силы, с первым светлым лучом готовые подняться ему навстречу.

IV // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Эпир те ӑна, чӗркуҫҫи ҫине ӳксенех, пуҫӗнчен алтуйипе яра паратпӑр.

Да мы его, как только преклонил колена, стукалом по башке.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ҫырнӑ пулмасӑр, пӗр-ик уйӑх каяллах, Питер чирлесе ӳксенех ҫырчӗ.

— Ну как же, месяц или два назад, когда Питер только что заболел.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗлетӗн-и, Елена, эпӗ чирлесе ӳксенех тӑна ҫухатмарӑм, эпӗ хам вилӗм аллинче пулнине пӗлтӗм; пӑчӑхса, аташса выртнӑ чухне те хам пата вилӗм ҫывхарса килнине эпӗ ӑнлантӑм, сиссе выртрӑм; пурнӑҫпа та, санпа та, пуринпе те, шанчӑкпа та сывпуллашрӑм…

Вот видишь ли, Елена, когда я сделался болен, я не тотчас лишился сознания; я знал, что я на краю гибели; даже в жару, в бреду, я понимал, я смутно чувствовал, что это смерть ко мне идет, я прощался с жизнью, с тобой, со всем, я расставался с надеждой…

XXVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Парнесем аллине кӗрсе ӳксенех вӑл чӑх тукмакӗ ҫинчен те манчӗ, тав турӗ те кайри пӳрте васкарӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Акӑ шыв урлӑ вӗҫсе каҫакан хура курак шыв ҫине тумлатрӗ; куракӑн ҫав шурӑ тумламӗ шыва ӳксенех, шывҫӑсем текен вӗтӗ пулӑсем кӗпӗрленсе пухӑнчӗҫ.

Вот грач, перелетая над рекой, капнул в воду, и эта известково-белая капля, тукнув по воде, сразу же привлекла внимание мелких рыбок верхоплавок.

Шывҫисем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 95–96 с.

Вӑл ҫӗре ӳксенех пӑши ӑна пӗр самантра таптаса вӗлернӗ пулӗччӗ.

Упади он, лось его мигом растоптал бы.

Икӗ сунарҫӑ ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 28–31 с.

Ҫурт тӑрринчи типсе шултӑрканӑ хӑмӑш ҫине пӗр пысӑкрах хӗлхем пырса ӳксенех пӗтӗм хутор мӑкӑрланма тытӑнмалла.

Одну добротную искру в сухой слежалый камыш крыши — и дымом схватится хутор…

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ку вӑл шухӑш та мар, кашни разведчикӑн кирек мӗнле нимӗҫ ҫине те куҫ ӳксенех сиксе тухакан туйӑм пулнӑ.

Эта была даже не мысль, а импульс воли, который появляется у любого разведчика при одном лишь взгляде па всякого немца.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Анчах тип вара сиксе ӳксенех вӑл пӗтӗмпех улшӑнса кайрӗ: аҫамне ҫанӑран тӑхӑнчӗ, карабинне аллине тытрӗ, предохранителе куҫарса лартрӗ те, тискер кайӑк пек йӑпшӑнса, йӗри-тавралла ҫивӗччӗн пӑхса, кашни шава тӑнласа, сайра-хутра аялта ирхи кӑвак тӗтре айӗнче пытанса ларакан хутор ҫинелле пӑха-пӑха илсе, тип вар тӗпӗпе сӑрталла утрӗ.

Но как только спрыгнул в яр, тотчас преобразился: надел зипун в рукава, взял карабин на руку, сдвинул предохранитель и пошел по теклине в гору крадущейся, звериной походкой, зорко посматривая по сторонам, прислушиваясь к каждому шороху, изредка оглядываясь на хутор, тонувший внизу в сиреневой утренней дымке.

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех