Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шутланӑшӑн (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Каҫарӑр, Нина Васильевна, сире чӑрмантарма шутланӑшӑн

Куҫарса пулӑш

V // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Ӗҫ вӑхӑтӗнче ҫывӑрма шутланӑшӑн эсир пире лекци вуласах намӑслантартӑр та, сире эпӗ ҫавӑн чух чунчӗреренех тарӑхнӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑшӑ шыракан арҫынпа ятсӑр хӗрарӑм // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 61-74 с.

Ҫапла ответ панӑшӑн вӑл хытах кӳренчӗ тесе калаймастӑп; кӳренме мар, вӑл хӑйӗн нумай министрӗсем пекех, эпӗ кайма шутланӑшӑн пит кӑмӑллӑ пулнине ӑнсӑртран пӗлтӗм.

Мне показалось, что император не был разочарован моим ответом: напротив, случайно я узнал, что он, как и большинство его министров, остался очень доволен моим решением.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ҫавӑнпа мана ырӑ кӑмӑлпа йышӑнса пӑхнӑшӑн императора тав турӑм та хам кайма шутланӑшӑн его величествӑран каҫару ыйтрӑм.

Поэтому, поблагодарив императора за милостивое внимание, я просил его величество извинить меня.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Тусӗсене ӗмӗрлӗхех юратакан ҫынсенчен пӗри вӑл; унашкаллисем тусӗсене лешсем яланах кӑмӑллӑ пулнипе те мар, пӗрре юратса пӑрахнӑ ҫынран писесси — ӑна йӑнӑшпа юратса пӑрахнӑ пулсан та — ята яни пулать, тесе шутланӑшӑн юратаҫҫӗ.

Он был один из тех людей, которые любят друзей на всю жизнь, не столько потому, что эти друзья остаются им постоянно любезны, сколько потому, что раз, даже по ошибке, полюбив человека, они считают бесчестным разлюбить его.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Антонина Ивановна ун вырӑнне урӑххине айӑпласшӑн, вӑл пур — ним чӗнмесӗр ларать, урӑх хӗрача ҫине шутланӑшӑн савӑнать.

Антонина Ивановна хочет вместо нее другую наказать, а она сидит и молчит, рада, что на другую подумали.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Хальхи вӑхӑтра Крымра икӗ Чӑваш Ен элчи (представителӗ) вӗренет, вӗсем пенси шутланӑшӑн яваплӑ пулӗҫ.

В настоящее время в Крыму уже проходят обучение два представителя Чувашии, которые будут отвечать за перерасчет пенсий.

Чӑваш Ен специалисчӗсен Крымра пенси шутлама тивӗ // Ирӗклӗ сӑмах. Ирӗклӗ сӑмах

— Тавтапуҫ кӑмӑл сӗннӗшӗн, манӑн сӑмах таланчӗ пирки ырӑ шутланӑшӑн та спасибо, Анна Сергеевна.

— Спасибо за предложение, Анна Сергеевна, и за лестное мнение о моих разговорных талантах.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Кутекленсе йӑтса пыриччен ӑна чакарсарах хаклани луччӑ, — ӑнлантарчӗ Анохин, Ксени ҫапла шутланӑшӑн нимӗн чухлӗ те кӳренмесӗр.

Лучше их немного недооценивать, чем брать ношу не по плечам, — нисколько не обидевшись на подозрение Ксении, пояснил Анохин.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Марийка чӑн-чӑн партизан пулма шутланӑшӑн Илья Крылатов хавасланчӗ.

Теперь Илья Крылатов был даже рад, что Марийка решила стать настоящей партизанкой.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Крылатов ӑнланса илчӗ: отрядран тухса кайма шутланӑшӑн Бояркин халь акӑ ӑна ют ҫын вырӑнне хурать иккен.

Крылатов понял: за то, что он решил уйти из отряда, Бояркин теперь считал его чужим человеком.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Бояркин Костьӑна партизан отрядӗнче те ҫарта пулнӑ пекех шутланӑшӑн юратнӑ.

Бояркин любил Костю за то, что он вел себя в партизанском отряде так же, как и в армии.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл хӑйне мӗн пуласси ҫинчен Штольц каласа панине ӑса илчӗ: вӑл ӑна, эсӗ пурӑнма пуҫламан-ха, тесе час-часах калатчӗ, Ольга вара хӑйне хӗрача вырӑнне шутланӑшӑн тепӗр чухне кӳренетчӗ, — ун чухне вӑл ҫирӗмре пулнӑ-ҫке-ха.

Она вспомнила предсказания Штольца: он часто говорил ей, что она не начинала еще жить, и она иногда обижалась, зачем он считает ее за девочку, тогда как ей двадцать лет.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех