Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫапӑпа тата мӑкпа ӑста витсе пытарнипе ҫавӑн пек хупӑсем пӗртте палӑрман, анчах вӗсене шалтан ҫӑмӑллӑнах уҫса хупнӑ.

Дело в том, что обычно крышки над колодцами делались так искусно из сучьев и мха, что, не будучи заметны в траве снаружи, они, однако, очень легко открывались изнутри.

III. Ҫынсемпе вӑрмансем усал ӗҫ тума пӗрлешни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Алӑкӗсем вырӑнне тӑратнӑ хупӑсем хушшинчен сивӗ те нӳрлӗ ҫил кӗрсе Филипп чикарккин тӗтӗмне ҫӗр пӳрт тӑрӑх ҫӗклетет.

В щели щита, прикрывавшего вход, дул холодный, сырой ветер, разгоняя по всей землянке дым от филипповой цыгарки.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Турат ҫинчен ӗнерхи пекех хупӑсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Клочья сосновой кожуры все так же свисали с ветки.

Хӑрасси ӳссех пырать // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Вӑл пуҫӗ тӗлӗнчи тата хырӑмӗ ҫинчи хупӑсем пӑхӑр пек йӑлтӑртатнипе палӑрса тӑрать.

Она приметна тем, что возле головы и на спине чешуйки блестят, как медь.

Ҫӗлен сӑхасран асарханӑр! // Елена ЕГОРОВА. «Сывлӑх», 2016.06.29. 25№