Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урара (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урара ҫӑпата тата ҫире ҫӳхе ҫи-пуҫ анчах пулнине пӑхмасӑрах тӑрӑшнӑ тыл ӗҫченӗ.

Куҫарса пулӑш

«Атте ирӗк паманран качча та каймарӑм» // Э.КУЗЬМИНА. http://alikovopress.ru/%C2%ABatte-irek-p ... C2%BB.html

Анчах мӗншӗн-ха сасартӑках вӑй пӗтрӗ урара?

Куҫарса пулӑш

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

Ара, пирӗнтен чылайӑшӗ килте ҫӗленӗ сӑхман е пиншак ҫакса ҫеҫ питӗркелетчӗ-ха та ҫие, урара ҫӑпатапа тӑла чӑлхаччӗ, хулпуҫҫи урлӑ — пир сумка.

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Пӗл ӗнтӗ: эпӗ Хунчар ӑратнипе пӗр урара утас ҫук.

Куҫарса пулӑш

Мӑчавар ачи // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Урара пасарӗпе пӗрре чуссӑнккипе ҫут калушчӗ.

Куҫарса пулӑш

V // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ӗҫӗ ҫавах, мӑшкӑлӗ ҫавах, урара тимӗр такан е сӑнчӑр тӑлӑ ҫеҫ ҫук.

Куҫарса пулӑш

9. Шухӑшӑм, ман шухӑшӑм // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

— Ак ман кашни урара пӗрер пӑт тӑм.

Куҫарса пулӑш

15. Инкек ҫине синкек // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Аттӑрсем расна пулсан та урара ҫапах пӗр мӑшӑр», тесе кӑшкӑрса ячӗ.

С разных ног сапоги, а — пара».

IX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Юлашкинчен эпӗ сисрӗм: тата тепӗр тумлам ӗҫсенех — шыв ҫӳретмелли трубаран кайнӑ пекех, манӑн сӑмсаран шыв анма пултарать, вара вилетӗп, мӗншӗн тесен эпӗ шыв ӗҫсе кӳпӗннӗ ӗнтӗ: хырӑмра, урара, алӑра, кӑкӑрта, пуҫра — пур ҫӗре те шыв тулнӑ.

Наконец я почувствовал, что, как только выпью еще одну каплю — у меня из носа может потечь вода как из водопроводной трубы, и я умру, потому что я уже напился: в животе, в ногах, в руках, в груди, в голове — всюду вода.

VII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Эп хам та чӑнкӑрмак пулатӑп… кунта хӗҫ пулать, урара тапкӑчсем — чӑнкӑр, чӑнкӑр!

Я тоже буду звякарем… сабля на боку, шпоры на ногах — дрынь, дрынь!

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Урара — ҫӗн ҫӑпата!

На ногах новые сапоги!

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Мана шыв ӑсма яраҫҫӗ: Урара та пушмак ҫук, Ҫийӗмре те тумӑм ҫук!

Посылают меня по воду, Меня босу, необутую, Ой, нагую, неодетую…

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Кунта, чуллӑ ҫул ҫинче, вӑрахӑнтарах утӑр-ха, манӑн урара ҫӗнӗ тапочка, — пӑшӑрханса пычӗ Синицына.

По мостовой потише, у меня тапочки новенькие, — беспокоилась Синицына.

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Мӗнле урара?

— Как на улице?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Темскер чикет урара.

В ноге что-то покалывало.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫакӑн умӗн латинла ҫырнӑ темӗн чухлӗ чир ячӗсем, вӗсене вуласан, Корчагин ҫакна ҫеҫ пӗлет: чи хӑрушши урара мар, тӗп нерв системи пӑсӑлнинче-мӗн.

Этому предшествовал длинный перечень болезней по-латыни, из которого Корчагин понял только, что главная беда не в ногах, а в тяжелом поражении центральной нервной системы.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӑҫтан кӑна тупса ҫитереҫҫӗ-ши призыва пыракансем ҫавӑн пек урара аран-аран е пралукпа, е кантрапа ҫеҫ тытӑнса тӑракан татӑк-кӗсӗксене?

Где только добывалась та невероятная рвань, которая держалась на ногах лишь при помощи проволоки или веревок?

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫакӑ куҫшӑн килсех пӗтменни те, килте мар чух, урара пушмак пур вӑхӑтра, ҫырма май килменни те чарса тӑма пултараймарӗ ӑна.

Не смущали его и такие доводы рассудка, как неудобство для глаз и невозможность писать вне дома, когда на ногах обувь.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ку урара чӗрри нимӗн те пулман, ун ҫине хӑй тӳсме пултарайман йӗрӗнчӗк туйӑмпа пӑхса, Коробин обком секретарӗ килни ҫинчен хӑй мӗн пӗлнине васкамасӑр каласа кӑтартма тытӑнчӗ.

В ней уже не было ничего нового, и, глядя на эту ногу с чувством брезгливости и отвращения, которого он не мог побороть в себе, Коробин стал неторопливо рассказывать все, что знал о приезде секретаря обкома.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫӑматти пысӑк ӗнтӗ, урара та аран-аран тытӑнкаласа тӑрать, апла пулин те патша-аттемӗрӗнни пекех — шурӑ, хыҫне сӑран ҫӗленӗ.

Хоть и велики валенки, хоть и плохо держатся на ногах, зато точь-в-точь такие же, как у самого царя-батюшки, — белые, кожа на задниках.

Ҫӗнӗ ҫӗрте // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех