Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑнтаракан (тĕпĕ: тӑхӑнтар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Капӑр тум ҫӗлесе тӑхӑнтаракан Любовь Сергеевна Кузьминана пысӑк тав сӑмахӗ калас килет.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш культурине аталантарса пырассишӗн тӑрӑшать // Юрий Никитин. http://kanashen.ru/2022/09/23/%d1%87a%d0 ... %81%d0%b8/

Аппӑшӗн питҫӑмартийӗсем вӗри те йӗпе пулнӑ, кӑкри ҫинче темӗн чухлӗ тенкӗ чӑнкӑртатнӑ, венчете тӑнӑ чух тӑхӑнтаракан пуҫ кӑшӑлӗ ҫинчен тӗрлӗ тӗслӗ чечеклӗ-чечеклӗ хӑюсем усӑнса тӑнӑ…

Тогда у сестры были горячие мокрые щеки, на груди звенело много бус, с подвенечного венка спускались цветные ленты…

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Дуняшка арча ҫинче амӑшӗн хура юбки, кӗпипе хулӑн пиртен ҫӗленӗ пушмакӗсем — вилнӗ хӗрарӑмсене нихҫан таврӑнми инҫе ҫула ӑсатнӑ чух тӑхӑнтаракан пӗтӗм ҫи-пуҫ таврашӗ выртнине курчӗ, — курчӗ те шурса кайрӗ.

Дуняшка увидела лежавшие на сундуке черную материну юбку, рубаху и матерчатые чирики — все, что надевают на покойниц, провожая их в дальний путь, — увидела и побледнела:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Игнат Савельевич, йӗвен тӑхӑнтаракан лаша пек, пуҫне сулланӑ.

Игнат Савельевич мотал головой, как конь, которому надевают узду.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех