Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тултарнӑскер (тĕпĕ: тултар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
1960 ҫулхи раштавӑн 8-мӗшӗнче вӑл, 33 ҫул тултарнӑскер, Ваньли поселокӗнчи Чжунчжун кӑмрӑк шахтинче сӗрӗм газӗпе наркӑмӑшланса вилнӗ.

8 декабря 1960 года он умер от отравления угарным газом в угольной шахте Чжунчжун в поселке Ваньли в возрасте 33 лет.

Лай Циндэ // Аҫтахар Плотников. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%9B%D0%B0%D ... 0%B4%D1%8D

34 ҫул тултарнӑскер Пиллӗкмӗш республика тапхӑрӗнчи вӑл чи ҫамрӑк премьер-министр пулса тӑнӑ.

В возрасте 34 лет стал самым молодым премьер-министром периода Пятой республики.

Габриэль Атталь // Семен Говоров. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0% ... 0%BB%D1%8C

Кунта анлӑ сарӑлнӑ мотив тӗл пулать: паттӑр хӑйне вӗлерме шутланӑ усала тӗп тусан килтен тухса кайнӑ чухне икӗ катка (лутка, витре) лартса хӑварать: пӗри — пушӑ, тепри — кӑмрӑк тултарнӑскер.

Здесь типичный мотив такой: богатырь убивает злого духа, пытавшегося покончить с ним, а перед уходом из дома велит матери (младшей сестре) поступать таким образом —

Чӑваш паттӑр юмахӗсен тӗнчи // Н.Г. ИЛЬИНА. Паттӑр юмахӗсем. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издвтельстви, 2019. — 384 с. — 6-25 с.

— Ӗҫе куллен савӑнӑҫпа, тулли кӑмӑлпа утнӑ, — чунӗпе те уҫӑ иртнӗ кунсенче 60 ҫул тултарнӑскер, — чи кирли — кирек мӗнле ӗҫе юратса пурнӑҫлани.

Куҫарса пулӑш

Алли ылтӑн унӑн // Людмила ЕНЕДЕРОВА. http://елчекен.рф/2023/06/02/%d0%b0%d0%b ... bda%d0%bd/

Пулнӑ ку ялта Айтар ятлӑ ҫамрӑк каччӑ, тин вун улттӑ тултарнӑскер.

Жил в этой деревне молодой парень, звали его Айдар. Ему только-только шестнадцать исполнилось.

Пур ӗҫе те ӑста // Александра Сергеевна. https://t.me/sergeyevnachavashla/530

Ҫапла Ҫтаппан мучипе Праски кинеми (ку вара, вӑйпитти, ҫырӑ сӑн-питлӗ, вӑтам пӳллӗ, тапчам хӗрарӑм, утмӑл ҫул тултарнӑскер кӑна пулнӑ-ха) ҫав пасарта пӗр-пӗринпе паллашаҫҫӗ, пӗр чӗлхе тупса, арлӑ-арӑмлӑ пурӑнса пурнӑҫ тӑрлама сӑмах татаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Хура ҫӑмарта // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 116–128 с.

Акӑ Яка Петӗр ывӑлӗ Кусма, пуринчен ытла парнесем ҫакса тултарнӑскер, карттусне хывса ҫерем ҫине ҫапрӗ те ташӑ кӗвви пуҫлама хушрӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫӳллӗ негр, кӑвак, шурӑ тата хӗрлӗ шӑрҫасем ҫакса тултарнӑскер, ухӑсемпе тата дротиксемпе хӗҫ-пӑшалланнӑ, тискер сӑн-питлӗ тӑватӑ тискерчӗк хушшинче тӑрать.

Высокий негр, обвешанный голубыми, белыми и красными бусами, стоял между четырех дикарей свирепого вида, вооруженных луками и дротиками.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тараса савӑчӗ, сухари тӳпелесех тултарнӑскер, кӗрепенке пуканӗнчен ҫӑмӑлрах.

Чашка весов, полная сухарями до коромысла, не перевешивала фунтовой гири.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

«Рикша» кайнӑ хыҫҫӑн икӗ кун иртсен Хуан Гонзалес Джоанна упӑшкипе, Антониопа, пулӑ тытма кайрӗ, — ҫийӗнчех таврӑнчӗ те евитлерӗ: ҫыранран ҫур мильӑра вӗсем йӑлтӑркка ҫаврака япала курнӑ, пӑта нумай ҫапса тултарнӑскер хум ҫинче чӳхенсе выртать имӗш.

Два дня спустя после ухода «Рикши» Хуан Гонзалес, ездивший с Антонио, мужем Джоанны, ловить рыбу, — вернулся рано и объявил, что в полумиле от берега замечен был ими круглый блестящий предмет, усеянный гвоздями и качавшийся на волнах.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Акулӑсен валашки — моряксем сурса тултарнӑскер!..

Корыто акул, оплеванное моряками!..

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫунӑк туратсенчен тунӑ тӗрев ҫине Ленька ҫакса янӑ котелок, хуратул пӑтти тултарнӑскер, халӗ те малтанхи пекех тӑрать.

На тагане из обгоревших сучьев висел Ленькин котелок, весь залитый гречневой кашей.

XXIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Акӑ ӗнтӗ Михайло Степанович, пудрӑласа лартнӑ, духи сапнӑ, чаплӑ сӑхман тӑхӑннӑ, пӗчӗк кӑна шпага ҫакнӑ, ура хырӑмӗсене туртса ҫыхса лартнӑ, пур енчен те чӗнтӗрсемпе вӑчӑрасем ҫакса тултарнӑскер, Петербургри пекех, Версальте ҫивӗч те култармалла сӑмахсем калать; вӑл тьерсэта ҫинчен калаҫать, Неккера мухтать, шикленмелле шухӑшсен хӑюлӑхӗпе икӗ ватӑ маркиза хӑратать, — лешсем, хӑранипе, Беррие, хӑйсен именисене каясшӑн ӗнтӗ.

И вот Михайло Степанович, напудренный и раздушенный, в шитом кафтане, с крошечною шпажкой, с подвязанными икрами, весь в кружевах и цепочках, острит в Версале, как острил в Петербурге: он толкует о тьерс-эта, превозносит Неккера и пугает смелостью опасных мнений двух старых маркиз, которые от страха хотят ехать в Берри в свои имения.

IV // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Пилоткине чалӑш, хӑрах хӑлхи ҫинелле антарса лартнӑ почтальон, хӑйӗн сумкине ҫӗнӗ хаҫатсемпе ҫырусем тултарнӑскер, унӑн умӗнчен савӑнӑҫлӑн иртсе пырать.

и на военном почтаре в сбитой на ухо пилотке, с пузатой сумкой через плечо, что прошёл мимо неё с тем торжественно значительным видом, с каким ходят только военные почтари, неся большую порцию свежей корреспонденции,

Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.

Ҫыран хӗрринче тутӑхнӑ сарлака баржа, тулӑ тултарнӑскер, ҫунса пӗтме пуҫланӑ.

Близ берега догорала широкая ржавая баржа, набитая пшеницей.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫӳллӗ чӳречеллӗ, таса та сарлака пӳлӗм, йӑлтӑртатса тӑракан ҫӗнӗ партӑсем лартса тултарнӑскер, стенисене сӑрланӑ — чӑн-чӑн уяв чухнехи пекех.

Большая светлая горница с широкими окнами, заставленная новенькими, блестевшими от краски партами, выглядела нарядно, празднично от развешанных лозунгов и свежевыбеленных стен.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Лукьяновка ялӗнче темӗнле ҫурт, утӑ тултарнӑскер пулас, факел пекех ялкӑшса ҫунать.

В деревне Лукьяновской, будто факел, пылало какое-то строение, очевидно полный сена сарай.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл, ураран пуҫласа пуҫ таранах хӗҫпӑшал ҫакса тултарнӑскер, хӑйне хӑй Купер писателӗн геройӗсенчен хӑшӗнпе те пулин танаштарса, районпа хула хушшине питӗ хавас хутлать.

Вооруженный с ног до головы, мысленно сравнивая себя с одним из героев Купера, он с удовольствием совершал эти поездки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Акӑ ӗнтӗ уйӑх та хӑпарса Рейн ҫинче выляма тытӑнчӗ; тавралӑх пӗрре ҫуталса каять, тепре тӗттӗмленет, улшӑнать, пирӗн алӑри эрех те, кӗтеслӗ куркасене тултарнӑскер, темӗнле асамлӑн йӑлтӑртатма тытӑнчӗ.

Наконец луна встала и заиграла по Рейну; все осветилось, потемнело, изменилось, даже вино в наших граненых стаканах заблестело таинственным блеском.

II // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Юнашар ушкӑнта пӗр кӑвакарнӑ ватӑ старик, кӑкӑрӗ ҫине хӗрессемпе медальсем ҫакса тултарнӑскер, аллисемпе сулкаласа калаҫать.

В кругу рядом махал руками седенький, с крестами и медалями, завесившими грудь, старичок.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех