Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫӑмран (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ман пуҫӑмран ҫылӑхлӑ шухӑшсене сирсемех…

Куҫарса пулӑш

III // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Эпӗ, пуҫӑмран такам пуҫ мимине кӑларса илнӗ пекех, ним ҫинчен те шухӑшлама пултараймарӑм: хамӑн пурнӑҫ ҫинчен те, ҫынсенни ҫинчен те.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ пуҫламӑшӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 37–56 с.

Эппин, каллех Гез, вӑл манӑн пуҫӑмран тухаймасть ахӑр, тата — селӗм ҫак ҫынран.

Значит, опять он, не выйти ему у меня из головы и, тем более, от такого лица.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ку — пирӗн ӗҫӗн малтанхи утӑмӗ, пуҫламӑшӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн калаҫма та, кӑмӑл-туйӑма ҫирӗплетме те вӑхӑт ҫук, тата — паллӑ марлӑха кӗтни пуҫӑмран ыттине пӗтӗмпех хӗссе кӑларчӗ.

Это было первым шагом, началом действия, после чего некогда было уже ни говорить, ни закреплять впечатления, и ожидание неизвестного вытеснило из моей головы все остальное.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ҫырса пӗтерсенех ахрат тӗпсӗрлӗх хӗррине йӑраланса тухатӑп та хама пуҫӑмран кӗрӗслеттеретӗп; вилсен манӑн кунта выртас килмест.

Потом, когда допишу, я выползу к пропасти и прострелю себе голову; здесь я не хочу лежать мертвый.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сиксе чӗтресе — пуҫӑмран сӗртӗннӗ хулӑн пусмана тӳсӗмсӗр алӑпа сиртӗм те аялалла анма пикентӗм; чунӑмри тӑвӑла пула урасем хуҫланасшӑн мар.

Весь дрожа, я отвел нетерпеливой рукой тяжелую материю, тронувшую по голове, и начал сходить вниз подгибающимися от душевной бури ногами.

XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мана темшӗн хӑрушӑ, эпӗ ҫав япаласенчен шикленетӗп, пуҫӑмран та тухмасть.

Мне что-то страшно, я так боюсь всего такого, и из головы не выходит.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Мӗнле вара, эпӗ ҫакна хам пуҫӑмран шухӑшласа кӑлартӑм-и-мӗн?

— Так что же это я сам выдумал?

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Анчах вӑл хӑшпӗр чухне ман ҫине пӗр айккинчен ҫеҫ тинкерсе пӑхса тӑрсан-тӑрсан, ман патӑма ҫывхарса мана пуҫӑмран шӑлкаласа илсе, пӗр сӑмах каламасӑрах ҫӑраҫҫисемпе чанкӑртаттарса пӗр еннелле утса кайнине эпӗ ниепле те ӑнланса илейместӗмччӗ.

Только мне непонятно было, почему он иногда начнет сбоку пристально смотреть на меня, потом подойдет, погладит по голове и уйдет, позвякивая ключами, не сказав ни слова.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫак канӑҫсӑр шухӑшсем аэродром ҫине ҫитсенех ман пуҫӑмран сапаланса кайрӗҫ.

Эти тревожные мысли не покидали меня до самого аэродрома.

Старая Гута — Мускав // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Пуҫӑмран пӗр шухӑш тухмасть: «Олег, Олег! Тинех вӑл мӗнле тухса кайӗ-ха», тетӗп.

В мозгу стучало одно: «Олег, Олег! Как же он теперь уйдёт?»

Вунӑ кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

«Аптрамӗ, аптрамӗ, Валя ӑсатать…» — акӑ мӗн кая пӗлмерӗ пуҫӑмран.

Из головы не шло: «Ничего, ничего, Валя проводит…»

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Шишкин ман пуҫӑмран пӗр минутлӑха та тухмасть.

Шишкин ни на минуту не выходил у меня из головы.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Анчах ҫав шухӑшсем темле ман пуҫӑмран тухса ӳкрӗҫ.

Но вопросы как-то вылетели из моей головы…

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Каҫхине ҫывӑрма выртсан та ман пуҫӑмран ҫӗвӗ шухӑшӗ каймарӗ.

Когда я легла спать, мне все мерещились стежки.

Мӑнакка хӑй ҫӗлеме вӗренни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫак шухӑшсем кунӗпех манӑн пуҫӑмран сирӗлмесӗр анӑратса тӑчӗҫ, манӑн хумханса кайнӑ ӑшчикӗм ҫывӑрнӑ вӑхӑтра ик-виҫӗ сехетлӗхе ҫеҫ лӑпланчӗ.

Эти мысли тревожат меня весь день, и мое волнение немного утихает в те часы, когда я сплю.

XXXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пичче сӑмахӗсемпе хавхаланни манӑн пуҫӑмран сӗвӗрӗлсе чакма пуҫласан та, ҫапах та эпӗ Ҫӗр варрине кӑйса курас ӗҫ ӑнӑҫлӑ пулассин ӗнентӗм.

Все же я должен был напомнить себе, что порою я соглашался, хотя мой энтузиазм и начинал уже ослабевать.

VII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Астӑватӑр-и эсир хамӑр каҫхи пуҫӑмран тытӑнса ирхи шуҫӑмччен улах ларнисене? — тет вӑл.

— А помните наши посиделки от зари до зари?

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Ку япала йӑлтах ман пуҫӑмран тухса ӳкнӗ пулнӑ!

— Вот довод, который совсем выскочил у меня из головы!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Княжна хӑвӑрт ман еннелле ҫаврӑнчӗ те, аллисене сарса, ман пуҫӑмран тытрӗ, вара вӗрин, хыттӑн чуптурӗ.

Она быстро обернулась ко мне и, раскрыв широко руки, обняла мою голову и крепко и горячо поцеловала меня.

XX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех