Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лӑпкӑн сăмах пирĕн базăра пур.
лӑпкӑн (тĕпĕ: лӑпкӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӗркеленсе тӑнӑ рота умӗнче, Щорс, нимӗн те пулман пекех, Тысленкопа хыттӑн та лӑпкӑн калаҫа пуҫланӑ:

Перед выстроенной ротой Щорс заговорил с Тысленко громко, спокойно, как будто ничего особенного не случилось.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Щорс питӗ лӑпкӑн ӑна хӑйӗн фельдшер дипломӗ пурри ҫинчен каласа панӑ.

Щорс спокойно разъяснил ему, что он имеет диплом фельдшера.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Вӑл тӑна кӗрсен, нимӗҫ офицерӗ ӑна, сана персе пӑрахатпӑр, мӗншӗн тесен нимӗҫ командованин приказӗ тӑрӑх, алӑра пӑшалпа тытнӑ кашни ҫыннах персе пӑрахмалла, тесе лӑпкӑн асӑрхаттарнӑ.

Когда она пришла в сознание, немецкий офицер вежливо предупредил ее, что она будет расстреляна, так как был приказ немецкого командования о расстреле всех, захваченных с оружием в руках.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Ан ухмахлан, — тесе тавӑрнӑ Щорс лӑпкӑн.

— Глупости, — спокойно сказал Щорс.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Коля-атаман хӑй те чарӑннӑ та хӑйӗнчен темиҫе утӑмра ҫеҫ умлӑ-хыҫлӑ лӑпкӑн ишсе иртекен мамӑклӑ пӗчӗк кӑвакалсене тӗлӗнсе пӑхса тӑнӑ.

И даже сам Коля-атаман остановился и, как очарованный, смотрел на пушистых утят, преспокойно проплывавших гуськом в нескольких шагах от него.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Мӗншӗн тесен эвенксен кун пекки час-часах пулкалать, ҫавӑнпа вӗсем, эп ҫуккине яланхи йӗрке вырӑнне хурса, лӑпкӑн выртнӑ та ҫывӑрнӑ.

Но с ними это так часто случается, что моему отсутствию они не придали никакого значения и со спокойной душой улеглись спать.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Питӗ лӑпкӑн лараҫҫӗ хӑйсем, алпа тӗртӗнес чух ҫеҫ пуҫӗсене пӗшкӗртсе илеҫҫӗ.

Они сидели совершенно спокойно, только слегка пригибали голову, когда рука дотрагивалась до нее.

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

Чӗппине тытатӑн та чӗриклетме тытӑнать, амӑшӗ юнашар ларать пулин те, хӑй ачишӗн пит хыпмасть, хура куҫӗпе ҫеҫ лӑпкӑн сан ҫинелле пӑхать, пуҫне кулӑшла ҫавӑркалать.

Можно поймать птенца, он запищит в руках, а мать сидит рядом и спокойно смотрит на вас своим черным глазом, смешно вертя головой.

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

Ҫавӑнпа кайрсем пуринчен ытларах хысаксем ҫинче лӑпкӑн лараҫҫӗ е апат шыраса, тинӗсре ишсе сӳреҫҫӗ.

Поэтому кайры большую часть времени спокойно сидят на скалах или плавают по морю, добывая себе пищу.

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

Тигр кӑна аван чухлать, ҫавӑнпа хӑй патнелле ҫывхаракан ҫынсем ҫинелле нимӗн шикленмесӗр, лӑпкӑн пӑхать.

Он знает это и потому спокойно смотрит на приближающихся людей.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Мана асӑрхаман пирки вӑл хӑйне питӗ лӑпкӑн тыткалать.

Он не замечал меня и вел себя спокойно.

Пулӑҫӑ-ӳхӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 81–83 с.

Вӑл урисене хӑй айне хутлатса чикнӗ, пуҫне хырӑмӗ ҫине хунӑ та лӑпкӑн ҫывӑрать.

Он лежал на снегу, подогнув под себя ноги.

Вӑрманти легенда // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 61–64 с.

Сарлака та мухтавлӑ шыв тинӗс еннелле лӑпкӑн юхса выртать.

Большая, величественная река спокойно текла к морю.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Турарахра лӑпкӑн юхакан Хуту тинӗселле ҫитсе пынӑ май ытларах шавлама, хӑвӑртрах юхма пуҫларӗ курӑнать.

Красивая и спокойная в верхнем течении, река Хуту становится бурливой и быстрой около устья.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Культурӑллӑ ҫын лӑпкӑн, васкамасӑр, ыттисенчен юлмасӑр апатланать.

Воспитанный человек ест спокойно, умеренно, не обгоняя и не отставая от остальных.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пит-куҫа пӗркелентермесӗр шавсӑр, лӑпкӑн ӗҫсе ҫиеҫҫӗ.

Едят и пьют спокойно, бесшумно, не гримасничая.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пӗкӗнерех тӑран арӑмӗ те, ҫинҫешке аллине ҫамки айӗн сарса тытса, ҫурт еннелле тинкерет, йышлӑ хӗрӗсем те, ҫулкисене пӑрахса, ҫавӑнталла пӑхаҫҫӗ — ҫук, пушар мар, вут ялкӑшни-туни курӑнмасть, палтлатса ҫӗкленнӗ тусан ҫеҫ ҫӗрелле васкамасӑр анать, лӑпкӑн пусӑрӑнать.

Рядом, приставив ко лбу ладонь козырьком, вглядывалась в пыльную тучу его щупленькая жена; рослые дочери побросали работу и тоже пялются в сторону дома; слава богу, это не пожар — языков пламени не видно, а вскоре пыльное облако стало опадать, не спеша оседая на землю.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Михайла хӗпӗртерӗ, ача пек савӑнчӗ, тӑвас тенӗ ӗҫне ним иккӗленмесӗр туса пӗтерчӗ те, юлташӗсем апатланма кӗрес умӗн лӑпкӑн та яланхи пек йӑвашшӑн кулкаласа, кӑмака умне кукленсе ларчӗ.

И он тихо похихикивал про себя, радовался как ребенок, проделав все необходимое, он смиренно уселся на скамейке возле печи и стал поджидать, когда ребята придут обедать.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тавлашса тӑрасси ҫук ӗнтӗ унта тӗнче хакӗ, — лӑпкӑн тавӑрчӗ ӑна Энтюк.

Думаю, торговаться тут не следует, — спокойно продолжал Эндюк.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ху йӑтсан та юрӗ, — лӑпкӑн каларӗ Наталья Ивановна, хут татӑкӗ ҫине темӗн паллӑ туса.

— А хоть бы и на себе, — спокойно ответила Наталья Ивановна, что-то отмечая в бумажке.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех