Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тухсан (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах колонна юханшыв хӗррине тухсан, хӗвел пӑхса ячӗ те татӑк-кӗсӗк пӗлӗтсем хушшипе янкӑр тӳпе курӑнкалама тытӑнчӗ.

Но когда колонна вышла на набережную, блеснуло солнце и в разрывах туч появился клочок неба, ясно-зеленого и прозрачного.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Манӑн мӗн те пулин ӑнмасть пулсан е мана япӑх килсе тухсан, эпӗ кунта кӗтӳсене кӗтсе илме ятарласах килетӗп.

Если у меня что-нибудь не ладится и мне плохо, я специально приезжаю сюда на встречу стадам.

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑйсен ӗмӗрӗнче Виктора пӗр хут та курман, ҫитменнине тата хушаматне те пӗлмен колхозниксем, йывӑр пулса тухсан, ӑна аса илсе каланӑ: «Телефон тӑрӑх Витьӑпа калаҫас пулать».

Те колхозники, которые ни разу в жизни не видели Виктора и даже не знали его фамилии, в трудных случаях вспоминали о нем и говорили: «Надо позвонить Вите».

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ытлашши таса лирикӑлла шухӑш ҫинчен нумай калаҫнине Андрей килӗштерсех кайман, ҫавӑнпа Валентинӑн лирикӑлла калаҫӑва пуҫарас кӑмӑл килсе тухсан час-часах вӑл ӑна ачашлӑн кула-кула сирсе янӑ.

Андрей плохо переносил чрезмерные дозы чистой лирики, и часто в тех случаях, когда на Валентину находил лирический стих, он охлаждал ее добродушными насмешками.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫынсен пысӑк мар ушкӑнӗпе кӑмӑллӑн калаҫма маттурскер, трибуна ҫине тухсан, унӑн хӑйне майлӑ шӳтлесси, уҫҫӑн та тӳррӗн каласси таҫта кайса ҫухалчӗ, вӑл кӑмӑла каймалла мар, кичеммӗн калаҫма пуҫларӗ.

Мастер задушевного разговора с небольшой группой людей, войдя на трибуну, он утрачивал присущий ему добродушный юмор, свежесть и непосредственность слов и начинал говорить казенными и скупыми фразами.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Керменсем! — тере Угаров, цеха пӑхса тухсан.

— Хоромы! — сказал Угаров, осмотрев цех.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Улӑхра ӗҫлемелли машинӑсем хӑшӗсем кунта? — ыйтрӗ вӑл тула тухсан.

И, выйдя во двор, спросила: — Которые же тут луговые машины?

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Петра нумайччен курмасан, вӑл тунсӑхланӑ, хӑйӗн пӗтӗм шухӑшне ӑна каласа панӑ, анчах халь анчах, Петрӑн инкек килсе тухсан ҫеҫ, вӑл ӑна епле ҫывӑх пулнине тӳрех ӑнланчӗ.

Она скучала, когда долго не видела Петра, делилась с ним всеми своими мыслями, но только сейчас, узнав, что над ним нависла беда, она сразу поняла, как он близок ей.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Мӗн те пулин кирлӗ пулса тухсан, вӑл кашни хутрах кӳренсе те ӳпкевлӗн ыйтрӗ:

Каждое свое требование он начинал с обиженного и укоризненного вопроса:

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗтӗм хуҫалӑха пӑхса тухсан, Андрей правление пычӗ, кӳршӗри колхозран халь анчах таврӑннӑ Валентинӑна сывлӑх сунчӗ, вара Валентинӑпа Василирен вӗсем ҫак кунсенче палӑртнӑ 1948 ҫулхи производство планне ыйтрӗ.

Обойдя все хозяйство, Андрей пришел в правление, поздоровался с Валентиной, которая только что вернулась из соседнего колхоза, и попросил у Валентины и Василия на днях намеченный ими производственный план на 1948 год.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Паша Ангелина биографине вуласа тухсан, вӑл нумайччен чӗнмесӗр выртрӗ, арӑмӗпе те, Финогенпа та калаҫасшӑн пулмарӗ, унӑн сӑн-пичӗ тӗлӗнмелле пулса кайрӗ — хурлӑхлӑ та, савӑнӑҫлӑ та.

Прочитав биографию Паши Ангелиной, он долго молчал, не хотел разговаривать ни с женой, ни с Финогеном, и его лицо стало странным — и печальным, и радостным.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫырӑва вуласа тухсан, Павлин кресло ҫине ларчӗ те шухӑша кайрӗ.

Дочитав письмо до конца, Павлин опустился в кресло и задумался.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пӗтӗҫтерсе каласан, Брест хыҫҫӑн, ҫав ушкӑн Ленина хирӗҫ тухсан, эпӗ ӑна шанми пултӑм.

И вообще после Бреста, когда вся эта бражка выступала против Ленина, у меня нет к ней доверия.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Мурман» пӑс чаршав витӗр тухсан, ҫынсем пысӑк баржа хыҫӗнчен хӑвӑрт перекен пӗчӗк тупӑллӑ катер тухса, «Могучий» еннелле пыма тытӑннине курчӗҫ.

Когда «Мурман» прошел сквозь завесу пара, люди увидели, что из-за тяжелой баржи, служившей противнику заслоном, вынырнул катер с мелкокалиберной скорострельной пушкой и ринулся на «Могучего».

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ирӗке тухсан калӑр: Оленин тӳрӗ кӑмӑлпа вилчӗ, тейӗр.

Передайте на волю, что Оленин умер честно.

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Матроссем, интервентсем кирек ӑҫтан килсе тухсан та, вӗсене хирӗҫ хаяррӑн ҫапӑҫма резолюци йышӑнчӗҫ.

— Братва решила бить гидру, откуда б ни взялась: чи с воды, чи с неба…

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Двина губин суднӑсем ҫӳрекен пайне минӑсем лартса тухсан, унта тӑшман суднисене пырса кӗме татах та йывӑрланать!

А если мы перегородим фарватер минными полями, тогда прорваться на Двину будет еще сложнее.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Мускавра пурӑнакан Англи агенчӗ Локкарт пӗлтернӗ донесенисене пӑхса тухсан, министр вӗсене ырласа кӑшкӑрса ячӗ.

Одобрительный возглас вырвался у министра, когда он проглядел донесения Локкарта, английского агента, находившегося в Москве.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пылчӑклӑ Полтавски урама тухсан, ҫынсем тавар станцийӗн хапхи умӗнче чарӑнса кӗпӗрленсе тӑчӗҫ.

Выйдя на грязную Полтавскую улицу, люди столпились у ворот товарной станции.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫула тухсан эпӗ час-часах, темшӗн, Ги-де Мопассана, тӗрӗсрех каласан, Мопассана хӑйне мар, унӑн «Пышка» произведенине аса илетӗп.

Отправляясь в путь, я часто, почему-то, вспоминаю Ги-де Мопассана, точнее, не самого Мопассана, а его произведение «Пышка».

Билет // Николай Степанов. «Сунтал», 1939, 8№, 23-24 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех