Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куна (тĕпĕ: кун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Типӗ ҫӗрпе нӳрӗ сакӑрвунӑ миль каймалла, кунне вуншар миль кайсан, лӑпах сакӑр куна ҫитет.

Оно равнялось восьмидесяти сухопутным милям, или восьми дневным переходам, по десяти миль каждый.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак кунтан пуҫласа «Дункан» Клайд заливӗнчен тухса кайнӑ куна ҫитиччен мӗн-мӗн пулса иртнисене Паганель пурне те аван пӗлсе тӑрать, ҫавӑнпа вӑл вӗсем ҫинчен тусӗсене пӗр турткаланмасӑр каласа парать.

Все события, случившиеся с этого дня до момента выхода «Дункана» из Клайдского залива, были известны Паганелю, и он охотно поделился этими сведениями со своими спутниками.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ӑна парти кандидатне илес кун ҫывхарса килет, ҫав кун ҫывхарса килет, ҫав куна Тая питӗ тӑрӑшса хатӗрленет.

Близился день приема ее в кандидаты партии, Тая готовилась к нему с большим волнением.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ун куҫ умӗнче хӑйӗн пӗтӗм пурӑнӑҫӗ, мӗн ачаран пуҫласа юлашки куна ҫитиччен пурӑнни иртсе пырать.

Перед его глазами пробежала вся его жизнь, с детства и до последних дней.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах куна тума ҫӑмӑлах мар.

Но это было не так просто.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Куна паянах тума пулать.

Это можно сделать сегодня вечером.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӑҫта ирттерес тетӗр-ха паянхи куна? — ыйтрӗ унтан Бажанова, алӑ панӑ хушӑра.

Где же вы проведете сегодняшний день? — спросила Родкина, подавая ему руку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Куна Файло юлташӗсенчен пӗри, Файлӑпа пӗр шая килекен Грибов ыйтрӗ.

Это спрашивал Грибов, один из приятелей Файло, человек под стать ему.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче ҫак куна ҫитиччен мӗн-мӗн купаланса пынине каласа пӗтерес ҫуккине вӑл тин сисрӗ.

Только теперь почувствовал, что не передать ему всего накопленного жизнью.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Дубава куна Панкратов каланине пӗлчӗ, анчах вӑл ун енне ҫаврӑнмарӗ, тутине ыраттармаллах ҫыртрӗ те пуҫне чикрӗ.

Дубава узнал его голос, но даже не обернулся, только больно закусил губу и опустил голову.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эпӗ куна хамшӑн тата Димкӑшӑн пӑртак калатӑп.

Это я говорю для себя и немного для Димки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ гимназист каланисене аса илсе тата тем япала хушса хутӑм, куна илтсен, пӗтӗм комисси ахӑлтатса кулса ячӗ.

Тут я еще кое-что прибавил со слов гимназиста, от чего вся комиссия в хохот.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Мӗн вара эпир, анне, уйӑрӑлас куна кичемлететпӗр капла?

— Что же мы, маманя, прощание таким невеселым делаем?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Манӑн упӑшкам куна тӳрлетме илес те ҫук, мӗншӗн тесен майӗ те ҫук, эпӗ сана луччӗ уруна амантасран кивӗ калуш илсе килсе парӑп, пирӗн килте ӑпӑр-тапӑрсем хушшинче выртса ҫӳрекенни пурччӗ пулас.

— Латать его мой муж не будет — не к чему, а чтобы ногу не покалечить, я принесу вам старую калошу, на горище у нас такая валяется.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Куна эпир паҫӑрах илтрӗмӗр, — терӗ слесарь тӑрӑхласа, ҫав хушӑрах кукша пуҫ ҫине сиввӗн пӑхса.

— Это мы уже слыхали, — язвительно хмыкнул слесарь, кольнув лысого враждебным взглядом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Паян ӑна, ҫил пек ҫӳренӗшӗн, никам та икӗ куна арестлесе лартас ҫук.

Никому в голову не придет припаять ему две ночи ареста за сумасшедшие виражи.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Мӗнле ӑнланас куна? — тӗлӗнсе ыйтрӗ унран Жаркий.

— Как это все понимать надо? — с удивлением спросил ее Жаркий.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Яхтӑна юсас ӗҫ те, тен тата пӗр-икӗ куна тӑсӑлнӑ пулӗ?

Может быть ремонт яхты требовал ещё одного-двух дней пребывания в доке?

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гленарван килӗшсен, ҫамрӑк ҫынсем паянхи куна темӗн чухлӗ савӑнӑҫсемпе ирттермелле программӑна хӑнасене пӑхса тухма пачӗҫ, ӑна вара пурте хӗпӗртесех йышӑнчӗҫ.

Добившись согласия Гленарвана, молодые люди представили на усмотрение своих гостей целую программу развлечений, которая была с энтузиазмом принята.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак телейлӗ куна асӑнмалӑх кунта вӗсем Австралин ялавне ҫӗклерӗҫ, экспедицине ертсе пыраканӑн инициалӗсене йывӑҫ ҫинче касса ҫырчӗҫ.

В память этого счастливого события они подняли здесь австралийский флаг и вырезали на дереве инициалы главы экспедиции.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех