Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тӑватӑ сăмах пирĕн базăра пур.

Тӑватӑ (тĕпĕ: тӑватӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Петербургри ӑссӑрла ҫав каҫранпа тӑватӑ ҫула яхӑн иртрӗ.
Прошло почти четыре года с этого сумасшедшего вечера в Петербурге.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӑна тискер чӗр чунсемпе вӗҫен кайӑксен кӑнттам ӳкерчӗкӗсемпе тӑватӑ енчен те капӑрлатнӑ.
Грубые изображения зверей и птиц покрывали его с четырёх сторон.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлитӑпа Ихошка тата Лось тӑватӑ ҫунатлӑ, хупӑ кимӗпе Лизиаӑзира тӑвӗсем патнелле вӗҫеҫҫӗ.
Аэлита, Ихошка и Лось летели в четырехкрылой, закрытой лодке к горам Лизиазира.

Эпир полици агенчӗсен йышне икӗ хут ӳстернӗ чухне анархистсем тӑватӑ хут нумайланаҫҫӗ.
В то время, когда мы вдвое увеличиваем число агентов полиции — анархисты увеличиваются в четыре раза.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫав вӑхӑтра Ҫӗрӗн хӗвел тухӑҫ енче сфинкс ҫӗклесе лартаҫҫӗ; пӗр кӳлепере тӑватӑ хӑват — ҫывӑракан ӑслӑх-тӑнлӑх вӑрттӑнлӑхӗн палли-символӗ.
В то время на восточном рубеже земли был поставлен сфинкс, изображавший в одном теле четыре стихии, — символ тайны спящего разума.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫуркунне Хӗвел Ывӑлӗ уя чи малтан тухать, ҫӗре тӑватӑ вӑкӑрпа сухалать те маис вӑррисем акать.
Весною сын Солнца первый выходил в поле и на четырёх быках пропахивал борозду, сеял зёрна маиса.

Чи малтан шӑрчӑк пек тӑватӑ ҫунатлӑ, йӑлтӑркка ылтӑн тӗслӗ ансӑр сигара вирхӗнсе ҫитрӗ, чӑнкӑн вӗҫсе ҫаврӑнчӗ те карап ҫийӗн ҫакӑнса тӑрать.
Первой домчалась, описала крутой заворот и повисла над кораблём сияющая, золотая, четырехкрылая, как стрекоза, узкая сигара.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев ҫаврӑнчӗ те аялтанах — ҫӗр ҫумӗнченех — вирхӗнсе чупакан чӗр чун еннелле шаплаттарчӗ; сайра йӑрӑмлӑ хӑмӑр ӳт, тӑватӑ ура кӗтесленсе ҫӗкленнӗ.
— Гусев повернулся и выстрелил ещё раз в низко — по земле — стремительно бегущее животное: — углами подняты восемь ног, бурое, редкополосое, жирное тело.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Эпир сирӗнпе, хаклӑ ҫыннӑмӑр, ҫирӗм виҫӗ е ҫирӗм тӑватӑ кун ҫимен.
— Не ели мы с вами, друг милый, двадцать три, или двадцать четыре дня.

Сирпӗнӳсем чарӑнми-талккӑш ӳлеве куҫрӗҫ, акӑ тӑватӑ аршӑнлӑ ҫӑмарта чалӑшшӑн, ракета евӗр, ҫынсем ҫийӗн ҫӗкленчӗ те хӗвел анӑҫнелле вирхӗнчӗ, ҫутӑ йӑрӑмпа чӑшлатрӗ те пӗлӗтсен йӑм хӗрлӗ, тӗксӗм ӗнтрӗкӗнче ҫухалчӗ.
Взрывы слились в сплошной вой, и четырехсаженное яйцо, наискось, как ракета, взвилось над толпой, устремилось к западу, ширкнуло огненной полосой, и исчезло в багровом, тусклом зареве туч.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӑватӑ ҫул хушшинче хӗллехи ҫил-тӑман, ҫумӑр, нӳрӗк ҫурт ӑш-чикне самаях сумсӑрлатнӑ.
За четыре года дожди и зимние вьюги сильно попортили его внутренность.

Ҫав ҫӗрлех // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Тӑватӑ республика йӗркелерӗм.
— Четыре республики учредил.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тепӗр тӑватӑ кунран эпӗ Ҫӗре пӑрахса хӑваратӑп, анчах ҫулташ халӗ те тупаймастӑп.
Через четыре дня я покидаю землю, и до сих пор не могу найти спутника.

Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӑнтӑрла иртни тӑватӑ сехетре Петербургра, Хӗрлӗ Шуҫӑмсен проспектӗнче, такам тӗлӗнмелле пӗлтерӳ ҫыпӑҫтарса хучӗ: пысӑках мар, кӑвак тӗслӗ хут татки, — ӑна пушӑ ҫуртӑн хӑйпӑнса пӗтнӗ стенинчен пӑтасемпе ҫирӗплетнӗ.
В четыре часа дня, в Петербурге, на проспекте Красных Зорь, появилось странное объявление, — небольшой, серой бумаги листок, прибитый гвоздиками к облупленной стене пустынного дома.

Тӗлӗнмелле пӗлтерӳ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Японецсем Владивостокри гарнизон ҫине кӗтмен ҫӗртен тапӑнса хулана хӑйсен аллине ҫавӑрса илсен, хастарлӑ, матроссем, ик енчен пулеметсенчен пени ҫине пӑхмасӑрах миноносецсем ҫинчен ҫырана тухнӑ та, тӑватӑ сехет хушши тӑсӑлнӑ ҫапӑҫу хыҫҫӑн сакӑр ӗрет тытнӑ йӗплӗ пралук картине татса, тайганалла тухнӑ.
Когда японцы врасплох напали на владивостокский гарнизон, доблестные моряки под перекрестным пулеметным огнем высадились с миноносцев на берег и, преодолев восемь рядов проволочных заграждений, вырвались в тайгу.

6. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

— Акӑ тӑватӑ кун каярах… японецсен канонерки кунта пӗр виҫӗ ҫухрӑма яхӑн ҫеҫ ҫитеймерӗ.
— Вот дня четыре тому назад… японская канонерка версты на три досюда не дошла.

Анчах ҫапах та Ореховӑна вӗсем ҫӗрле тӑватӑ сехетре ҫитес вырӑнне ирхине тӑхӑр сехет тӗлнелле тин ҫитрӗҫ.
Но все-таки вместо четырех часов ночи они пришли в Орехово к девяти часам утра.

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Хаҫат сутакан чупса иртрӗ, унӑн хаҫачӗсем календарь листине тӑватӑ хут хутласа хунӑ пысӑкӑшӗ кӑна.
Пробежал газетчик — вчетверо сложенные листки отрывного календаря — вот какой величины были у него газеты.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Алӑкӑн ҫӗрсе пӗтнӗ хӑмисем ҫӗмӗрӗлсе анчӗҫ те, тӑватӑ полицейски хӑйсен шашкисемпе чанкӑртаттарса, пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрсе кайрӗҫ.
Гнилые половинки дверей сорвались с петель, и четыре бравых полицейских, гремя саблями, с грохотом свалились в каморку под лестницей.

Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карабас Барабас тӑватӑ полицейскине ертсе, Карло пурӑнакан пӳлӗм патне чупса ҫитсе хыта кӑшкӑрса ячӗ:
Карабас Барабас побежал с четырьмя полицейскими к каморке Карло и крикнул:

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика