Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йӑлтӑртатса (тĕпĕ: йӑлтӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пурнӑҫ малалла шунӑ май, ҫав куштан критиксем те тӳрленчӗҫ пуль, тесе тӑраттӑм, ҫиҫӗм йӑлтӑртатса ҫиҫсе илчӗ, аслати авӑтса ячӗ, аҫи кӗрслтеттерсе ҫапрӗ.

Куҫарса пулӑш

«Ӑҫта эс, тинӗс» калав историйӗ // Хӗветӗр Уяр. https://chuvash.org/blogs/comments/6056.html

Алӑпа сирнӗ турпас айӗнче кӑш кайӑкӗн йӑлтӑртатса тӑракан илемлӗ ҫӑмӗ курӑнса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

16. Вӑрманти тӗлпулу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Малта инҫетре те мар ҫутӑ йӑлтӑртатса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

6. Тукай мӑрса // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Лешӗ вӗсене пуҫне йӑлтӑртатса тӑракан шлем, ҫине ылтӑн укапа илемлетсе пӗтернӗ епанча тӑхӑннӑ ҫын патне ҫывхарма хушрӗ.

Куҫарса пулӑш

3. Вырас саламачӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Темскер йӑлтӑртатса илчӗ куҫ умӗнче.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Акӑ Сӑрӑ ҫап-ҫутӑ курӑнса карӗ; анчах тухнӑ ылттӑн хӗвел ҫутипе кӑвар пек йӑлтӑртатса выртать.

Вот уже показалась Сура, светлая-светлая, пылающая жаром в золотых лучах только что поднявшегося солнца.

VI // Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫырнисен пуххи. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 355 с. — 162-177 c.

Тӳпере шурӑмпуҫ ҫӑлтӑрӗ пӗлӗт айӗнчен тухрӗ, ытти ҫӑлтӑрсем хушшинче вӑл уйрӑмах йӑлтӑртатса ҫуннӑн курӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

«Ҫапах та эпӗ сана аванах лектертӗм», — елпӗрчӗ Моргиана; ун патне лӑпкӑлӑх таврӑнчӗ; вӑл кукӑр-макӑр сукмакпа килне картише тин ҫеҫ йӑлтӑртатса кӗнӗ автомобильне пӗр вӑхӑтрах пырса ҫитрӗ.

«Все-таки я попала лучше, чем ты», — сказала Моргиана; к ней вернулось спокойствие; она сделала крюк и пришла домой почти одновременно с автомобилем, который только что вкатил во двор.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Урайӗнче револьвер гильзисем йӑлтӑртатса сапаланнӑ.

На полу блестели револьверные гильзы.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Уҫӑ чӳречерен кӗҫех ҫурхи хӗвел йӑлтӑртатса кулса кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

XI // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Куҫӗ умӗнче пӗчӗк кӑвак юхан шыв шарласа таҫта васкать, унӑн йӗпе хӑйӑрӗнче ылтӑн тап-тасан йӑлтӑртатса тӗлӗрет; ҫак ылтӑн курӑк тунилле черчен, вӑл — таса-чыслӑ хӑват — этем аллисен чӗтревне тата вӗҫӗмсӗр антӑхакан мещенсен аскӑн-юйкӑн куҫӗсем еплерех тӗмсӗлнине хальлӗхе пӗлмест…

Маленькая голубая река текла перед его глазами, и в ее мокром песке невинно дремало золото, юное, как побеги травы, целомудренное могущество, не знавшее дрожи человеческих пальцев и похотливых взглядов мещан, алчущих без конца.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Хӗр тути ҫӳлтен кӑштах ҫӗкленчӗ те шӑлӗсен йӑрӑмӗ йӑлтӑртатса илчӗ.

Верхняя губа девушки чуть-чуть приподнялась, блеснув полоской зубов.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Чӑнкӑ ҫыртан сылтӑмра — вӑрман, сулахайра ирхи хитре тинӗс йӑлтӑртатса выртать, телее — ҫил ӗнсерен вӗрет: вак чул ҫийӗн шӗмпӗртетсе симӗс шыв йӑрӑмӗсем чупа-чупа хӑпараҫҫӗ, каялла вара шӑплӑх пирки пӑшӑлтатакан кӑпӑка куҫса ҫиҫкӗнеҫҫӗ.

Справа по обрыву стоял лес, слева блестело утреннее красивое море, а ветер дул на счастье в затылок, я был рад, что иду берегом, на гравии бежали, шумя, полосы зеленой воды, отливаясь затем назад шепчущей о тишине пеной.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Унан хӑрушла хуллен ҫӗкленекен хура хупанкисен айӗнчен чӗтресе те йӑлтӑртатса салху-тӗксӗм куҫӗсем шуса тухрӗҫ — тӗлӗнмелле те уҫӑмсӑр йӑлтӑрав; самантлӑх ҫеҫ ҫиҫкӗнчӗ ҫакӑ.

Из-под ее черных ресниц, поднявшихся страшно тихо, дрожа и сверкая, выполз помраченный взгляд — странный и глухой блеск; только мгновение сиял он.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пур енчен те шӗвӗр хупписемпе йӑлтӑртатса, куҫӗсене ҫиҫтерсе фантастикӑлла капаш-ӗренкесем ише-ише улӑхаҫҫӗ те — айӑмра каллех пута-пута анаҫҫӗ.

Подо мной всплывали и погружались фантастические формы, светя глазами и блестя заостренными со всех сторон панцирями.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫавӑнтах ман куҫ умӗнче темӗскер йӑлтӑртатса та кӗмсӗртетсе илчӗ, пуҫӑм турккӑ барабанӗ ҫине ҫапӑннӑ пек туйӑнса кайрӗ.

Тут так сверкнуло, так грохнуло, что как будто бы моей головой ударили по большому турецкому барабану.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Йывӑҫ пек хытса кайнӑ янахӑма йывӑррӑн ҫавӑркаласа, йӑлтӑртатса тӑракан ҫу татӑкӗсене вилка ҫине аран-аран тиркелесе лартнӑ вӑхӑтра Чубук умӗнче хам айӑплӑ пулни ҫинчен шухӑшлани ман чӗрене касса ыраттарса тӑчӗ.

Тяжело ворочая одеревеневшими челюстями, машинально нанизывая лоснящиеся от жира куски на вилку, я был подавлен и измят сознанием своей вины перед Чубуком.

IX сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Тутӑ лашасем тапранчӗҫ, сӑрт тӑрринчи шурӑ мӑрьесемпе йӑлтӑртатса ларакан пысӑк ял патнелле хӑвӑрт юрттарса вӗҫтере пачӗҫ.

Сытые кони дернули и быстрой рысцой понесли к большому селу, сверкавшему белыми трубами на зеленом пригорке.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Кашни вак-тӗвеке: ҫӗмрӗк чечек чӳлмекӗ, манӑҫа юлнӑ фотографи, ҫӳп-ҫап хушшинче йӑлтӑртатса выртакан тӳме, саланса ура айӗнче таптанса выртакан шахмӑт фигурӗсем, ҫӗмӗрӗлнӗ ваза ӑшӗнче тӑлӑххӑн пытанса юлнӑ вылямалли картӑн курак король — ҫаксем пурте ҫак кил-ҫуртӑн ӗлӗкхи хуҫисем хальхи пек мар, канӑҫлӑ та лӑпкӑн пурӑннине астутарса тӑраҫҫӗ.

Каждая мелочь: разбитый цветочный горшок, позабытая фотография, поблескивающая в мусоре пуговица, рассыпанные, растоптанные фигурки шахмат, затерявшийся от колоды король пик, сиротливо прятавшийся в осколках разбитой японской вазы, — все это напоминало о людях, о хозяевах, о не похожем на настоящее уютном прошлом спокойных обитателей этой усадьбы.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Хӗвел питӗнче хӗрелнӗ хӑйӑрлӑ ҫыран хӗвел ҫутипе йӑлтӑртатса выртакан ӑшӑк шыв хӗрринче ирӗлсе пынӑ пек туйӑнать.

Рыжий от загара песчаный берег таял в воде, искрившейся на отмелях солнечной рябью.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех