Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

санпа (тĕпĕ: сан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сегалпа вӗреннӗ чухне мӗн вӗренни пӳрте ман пуҫа кӗрсе юлатчӗ, санпа темӗн тусан та нимӗн те тухасшӑн мар.

Вот когда с Сегалом занимался, у меня в голове все задерживалось, а с тобой у меня никак не выходит.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Санпа Устинович юлташ калаҫасшӑн, — терӗ те телефон трубкине тыттарчӗ.

— Тебя товарищ Устинович, — и передал ему трубку.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Поезд ҫумне ҫаклатнӑ вагон патне пӗр вунӑ утӑм ҫитеспе Сережа Ритӑна хулпуҫҫийӗсенчен ярса тытрӗ те темрен те хаклӑ япалана ҫухатнӑ пек пӑшӑрханса шӑппӑн: — Сывӑ пул, Рита, манӑн хаклӑ юлташӑм! Эпир санпа татах та тӗл пулӑпӑр-ха, анчах эсӗ ан ман мана, — терӗ.

Шагах в десяти от вагона, уже прицепленного к составу, Сережа обхватил плечи Риты и, чувствуя, что теряет что-то дорогое, которому нет цены, зашептал: — Прощай, Рита, товарищ мой дорогой! Мы еще встретимся с тобой, только ты не забывай меня.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Мӗн калаҫмалла манӑн санпа?

— Что мне с тобой говорить?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫавӑнтах тата: — Санпа пӗрле ҫав тери аван! Санпа тӗл пулнӑ хыҫҫӑн хастарлӑх ӳссе каять тата пӗр вӗҫӗмсӗр ӗҫлес киле пуҫлать, — тесе хушса хучӗ.

 — И добавил: — С тобой так хорошо! После встречи бодрости больше и работать хочется без конца.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах санпа мӗн тумалла пулӗ-ши?

Но вот с тобой как быть?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах санпа акӑ калаҫмаллах.

А вот с тобой поговорить нужно.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тата калаҫас килетчӗ те санпа, таврӑнма вӑхӑт.

Хотелось бы с тобой поговорить, но пора возвращаться.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӗрхенет ӑна Христина, питӗ те хӗрхенет, анчах унӑн хӑйӗн хуйхи; манма пултараймасть вӑл комендант сӑмахӗсене; комендант ӑна: «Эпӗ санпа ыран татӑлӑп. Манпа кӑмӑл тумастӑн пулсан — хурал пӳртне кайӑн. Казаксем тиркесех тӑмӗҫ. Мӗн килӗшерех парать — суйласа ил», — тенӗ.

Жалко, ой, как жалко Христине его, но у нее свое горе: не может забыть она страшные слова коменданта: «Я с тобой завтра расправлюсь. Не хочешь со мной — в караулку пойдешь. Казаки не откажутся. Выбирай».

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Санпа калаҫатӑп-им эпӗ?

Я с тобой, что ли, говорю?

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Вӗсене санпа паллашни усӑллӑ пулӗ, — тенӗ, унтан вӑл Павела аллисемпе ҫавӑрса илсе, столовӑй урлӑ хӑй пӳлӗмне илсе кӗнӗ.

 — Им будет полезно познакомиться с тобой, — и, обхватив рукой Павла, она провела его через столовую к себе.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ вуласа тухрӑм та ӗнтӗ ӑна, анчах санпа тепӗр хут вулама та хатӗр.

Я уже прочла ее, но с тобой с удовольствием перечту.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эпӗ санпа килӗшетӗп, мучи, анчах ак ҫакӑнпа мӗн тӑвӑпӑр? — терӗ Артём, куҫӗпе салтак ҫине кӑтартса.

— Я согласен, папаша, но что ты сделаешь вот с этим? — и Артем взглядом показал на солдата.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Тӗрӗс, Ермаченко, эпӗ санпа килӗшетӗп.

— Правильно, — я с тобой согласен, Ермаченко.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Манӑн санпа калаҫас килет.

Мне хочется говорить с тобой.

Вуннӑмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Мана санпа питӗ ырӑччӗ.

Мне с тобой так было хорошо!

Тӑххӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Кӗтрин аппа, калаҫ-ха манпа, санпа калаҫмасан тата кампа калаҫас-ха манӑн?

Тетя Кетрин, поговорите хоть вы со мной, если вы не хотите, с кем же мне еще говорить?..

Тӑххӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эс вилсен ҫӑлтӑр пулатӑн та, вара эпир санпа кашни каҫах калаҫатпӑр.

Когда ты умрешь и превратишься в звезду, я тоже буду с тобой каждый вечер разговаривать.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Атя, эпӗ санпа пыратӑп.

Я с тобой пойду!

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Ҫавӑнпа, Миккуль, эпӗ санпа сывпуллашатӑп.

Потому, Коля-Николаша, я с тобой прощаюсь.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех