Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑрши (тĕпĕ: шӑршӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хӗрсе кайнӑ асфальт, бензин, ҫывӑхри тинӗсӗн тӑварлӑ шӑрши сарӑлнӑ; хӗрарӑмсем сапӑнакан духисен черченкӗ те уҫӑмсӑр шӑршипе пӗрле халӑх йышлӑ пурӑнакан кашни хулари евӗрлех уйӑрса илмелле мар тем тӗрлӗ шӑршӑсен хутӑшӗ сӑмсана кӑтӑклантарать.
Пахло нагретым асфальтом, перегаром бензина, близким морем, волнующим невнятным запахом дамских духов и еще какой-то разнородной неделимой смесью запахов, присущей всякому многолюдному городу.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл вырӑн ҫинчен ӳркенчӗклӗн тӑрса ларчӗ; супӑнь шӑрши ҫапнӑ тата ҫул ҫинче лутӑрканса пӗтнӗ кительне тӑхӑнчӗ те, хӗҫне ҫакса, хула проспектне тухрӗ.
Нехотя поднявшись, он надел новый китель, пахнущий мылом, неприлично помятый за дорогу, прицепил шашку и вышел на проспект.

Ҫӗнӗрен сӑрланӑ стенасем чӑлт шурӑ акшар тӗсӗпе ҫуталса тӑраҫҫӗ, урайсене тӑрӑшса, кантӑк пек йӑлтӑртатакан пуличчен ҫуса тасатнӑ, вӗр-ҫӗнӗ хыр хӑмасемпе ҫапса тунӑ нарсенчен чӗрӗ сухӑр шӑрши кӗрет; ҫутӑ та таса ҫурма подвалта сотньӑна питӗ канлӗ пурнӑҫ хатӗрлесе панӑ тесен те йӑнӑш пулмасть.
Заново окрашенные стены блестели известкой, глянцем лоснились начисто вымытые полы, от сосновых свежих нар — смолистые запахи; почти уютно было в светлом, опрятном полуподвале.

Малти пӳлӗмре типӗ, ҫутӑ; йытӑ шӑршипе уксус шӑрши йывӑррӑн тапса тухнӑ.
В сухой, светлой передней тяжко воняло псиной, уксусом.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫатӑрах чӗпӗтекен сивӗ сывлӑшран сӗтеклӗ улма-ҫырла шӑрши ҫапать.
Резкий морозный воздух был насыщен сочным плодовым запахом.

Ҫирӗп шӑнӑрсемпе карӑнса туртӑннӑ кӗре хул-ҫурӑмлӑскер, вӑл ҫӑмӑл та ҫивӗч шӑм-шаклӑ; унран, хура тӑпраллӑ ҫереме суха тимӗррипе ҫавӑрса пӑрахнӑ хыҫҫӑнхи пек, ҫирӗп сывлӑхпа тапса тӑракан чӗрӗ вӑй шӑрши ҫапать.
Весь скрученный из тугих мускулов на широком костяке, был он легок и скуп в движениях, терпким запахом здоровья и силы веяло от него, — так пахнет поднятый лемехами чернозем в логу.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Выльӑх картинче пӑсланса тӑракан ӑшӑ тислӗкпе хӗрхӳленнӗ утӑ шӑрши сарӑлнӑ.
Со скотиньего база тек тянкий запах парного навоза и сена.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Трансильвани тӑвӗсем ҫийӗн вичкӗн ҫилсем шӑхӑрса явӑнаҫҫӗ, ту ҫурӑкӗсенче сивӗ тӗтре мӑкӑрланать; тӑм ӳксе ӗнтсе янӑ хыр вӑрманӗсенче сухӑрлӑ йывӑҫсен хӑватлӑ шӑрши сарӑлнӑ.
Над Трансильванскими горами вились ветры, в ущельях бугрился морозный туман, крепко пахли сосновые леса, опаленные заморозками.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Пӑх шӑршласа ак: яшкаран мӗн шӑрши кӗрет? — сӗнчӗ вӑл.
— Понюхай, чем щи воняют.

Ку нумай вӑхӑт ҫӗр ҫинче пусӑрӑнса пирченӗ ҫулҫӑсен хӗрхӳ шӑрши пулчӗ иккен.
Это волнующий запах слежалой листвы.

Ӑна пӗр самантлӑха Аксинья ҫӳҫӗн ӳсӗртсе яракан ырӑ шӑрши юхса килнӗ пек туйӑнать.
Ему кажется, что он на секунду ощутил дурнопьянный, тончайший аромат Аксиньиных волос.

Ҫак ҫутӑра вара хыр чӑрӑш шӑрши пушшех те вӑйлӑ сарӑлнӑ пек, нӳрӗ ҫӗр сивӗреххӗн сывласа янӑ пек туйӑнчӗ.
Казалось, сильнее при свете запахла хвоя, жестче дохнула холодом мокрая земля.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑмсана юшкӑн тӑприпе ҫӗршӗннӗ хыр-чӑрӑш йӗпписен хӗрхӳ шӑрши ҫапать, вӗтӗртетсе ҫӑвакан ҫумӑрӑн тӑварсӑр шӑрши кӑтӑклантарать.
Пахло илом, прелой хвоей и пресным бархатисто-мягким запахом дождя.

Хӑйӗнчен тӳсмелле мар махорка шӑрши перет.
От него резко пахло махорочным перегаром.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӳртне таса тирпейленӗ, пиҫсе ҫитнӗ дыня шӑрши килнӗ.
В комнате было чисто убрано, пахло переспелой дыней.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шалта палланӑ, анчах тахҫанах сивӗннӗ тар ҫунӑкӗн шӑрши кӗнӗ.
Внутри танка пахло знакомой, давно уже остывшей пороховой гарью.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫӗре ӳкнӗ курӑкпа ҫӗрекен ҫулҫӑ шӑрши пенӗ.
Веяло пряным запахом вянущих, припавших к земле трав, опавших листьев.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анфиса, Ҫемене сывлӑх сунса, хӑмӑшпа кӗрӗк шӑрши ҫапнӑ тӗттӗм хӳшше кӗчӗ.
Анфиса простилась с Семеном и скрылась в темном, пахнущем камышом и овчиной шалаше.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кунта нӳрлӗ, хыр шӑрши кӗрет.
Пахло сыростью и сосной.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Мӗншӗн кунта-ха эпӗ, ҫак хыр шӑрши кӗрекен ту хушшинче? — тесе ыйтрӗ вӑл, хӑйне хӑй нимӗн калама пӗлмесӗр:
«Почему я здесь, в этом пахнущем сосной ущелье? — спрашивал он сам себя, не зная что сказать.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика